Basilius I van Byzantium
Van Wikipedia
| 827-886 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
 |
||||||
| Keizer van Byzantium | ||||||
|
Basilius I de Macedoniër (Thracië 827 – Constantinopel 29 augustus 886), was Byzantijns keizer van 867 tot 886 en stichter van de zogenaamde Macedonische dynastie (867–1056).
Hij klom geleidelijk op van de boerenschuur naar de troonzaal, dankzij keizer Michaël III, wiens vriendschap en vertrouwen hij won, maar die hij in 867 uit de weg liet ruimen. Als keizer presteerde hij uitstekend werk voor de ontwikkeling van de rechtswetenschap: (zijn Procheiron en Epanagoge bereidden ter zake het terrein voor Leo VI).
Daarnaast luidde hij Byzantiums bloeitijdperk in door een autonomistische kerkelijke politiek; (onder zijn regering kwam de Slavische wereld in de vaste greep van de Byzantijns-christelijke cultuur, o.m. door de missie van Cyrillus en Methodius). Door zijn offensief beleid tegen de Arabieren herstelde hij het rijksgezag op de Dalmatische kust en in Zuid-Italië, en drong zijn invloed in Azië door tot de bovenloop van de Eufraat.
 |
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden op de pagina Basil I op Wikimedia Commons. |
