Blokkade van Berlijn

Van Wikipedia

Bij de Blokkade van Berlijn waren tussen 24 juni 1948 en 12 mei 1949 de weg-, rail- en binnenvaartverbindingen tussen de westelijke bezettingszones van Duitsland en West-Berlijn door de Sovjet-Unie afgesloten. De blokkade was een reactie op de invoering van de D-mark in West-Berlijn. Gedurende de blokkade werd West-Berlijn via een luchtbrug bevoorraad.

[bewerk] Voorgeschiedenis

Na het einde van de Tweede Wereldoorlog was Duitsland in vier bezettingszones opgedeeld. Ook Berlijn, dat midden in de Sovjet-bezettingszone lag, was in vier sectoren opgedeeld. De stad werd bestuurd door de Geallieerde Controleraad. Binnen deze controleraad kwam het regelmatig tot spanningen en op 20 maart 1948 had de Sovjet-Unie de controleraad verlaten.

Op 20 juni 1948 werd in West-Duitsland en West-Berlijn de D-Mark ingevoerd. De Sovjet-Unie reageerde op 23 juni 1948 door voor Sovjet-bezettingszone en Berlijn een eigen munt in te voeren. De westelijke machten verklaarden dat die oostelijke munt in West-Berlijn niet geldig was, waarop de Sovjet-Unie reageerde met de blokkade.

[bewerk] De blokkade

Gedurende de nacht van 23 op 24 juni schakelde de Sovjet-Unie de elektriciteitsvoorziening van West-Berlijn (die vanuit de Sovjet-bezettingszone plaatsvond) uit. 's Ochtends vroeg werden ook de grensovergangen gesloten. Het doel van deze blokkade was om de westelijke geallieerden tot het opgeven van West-Berlijn te dwingen. De westelijke geallieerden moesten nu 2,2 miljoen West-Berlijners en 8.000 geallieerde militairen en hun familie zien te bevoorraden.

Op 26 juni startten de Amerikanen een luchtbrug naar West-Berlijn, gevolgd door de Britten op 28 juni. De Amerikanen gebruikten vliegveld Tempelhof, de Britten het vliegveld Gatow en de Fransen later het vliegveld Tegel dat gedurende de blokkade geschikt moest worden gemaakt. De Fransen zelf beperkten zich tot de bevoorrading van hun eigen troepen; zij hadden hun vliegtuigen nodig bij de strijd in Indo-China.

[bewerk] Einde van de blokkade

Nadat de luchtbrug bijna een jaar lang gefunctioneerd had en het de Sovjet-Unie duidelijk was dat de westelijke geallieerden niet van plan waren West-Berlijn op te geven werd de blokkade op 12 mei 1949 beëindigd. Als gevolg van de blokkade besloot de Senaat van West-Berlijn dat in Berlijn altijd een voorraad van 180 dagen van primaire levensbehoeften en brandstoffen aanwezig moest zijn, de zogenaamde Senaatsreserve.

In 1951 werd het monument voor de Berlijnse luchtbrug onthuld.