West-Berlijn

Van Wikipedia

West-Berlijn is de benaming voor het westelijke gedeelte van Berlijn. Dit ter onderscheiding van Oost-Berlijn in de tijd dat West-Duitsland en Oost-Duitsland aparte landen waren. De politieke scheiding van Berlijn duurde van 1948 tot 1990.

[bewerk] Geschiedenis

Berlijn werd na afloop van de Tweede Wereldoorlog bezet door de geallieerde troepen van Frankrijk, Groot-Brittannië en de Verenigde Staten in het westen en de Sovjet-Unie in het Oostelijke deel. Deze machten verdeelden de stad in vier sectoren. De drie westelijke sectoren vormden West-Berlijn, de oostelijke sector was Oost-Berlijn.

In 1949 werd de Bondsrepubliek Duitsland (West-Duitsland) opgericht. Volgens de West-Duitse grondwet was Berlijn een deelstaat van de Bondsrepubliek. De vier bezettende machten accepteerden dit onderdeel van de grondwet niet. West-Berlijn was daarom geen constitutioneel deel van de Bondsrepubliek Duitsland. Het parlement van de Bondsrepubliek in Bonn kon geen wetten voor West-Berlijn aannemen, dit moest door het Berlijnse Huis van Afgevaardigden gedaan worden. West-Berlijnse burgers hadden andere identiteitsbewijzen dan burgers van de Bondsrepubliek en mannen die in West-Berlijn woonden, hoefden niet naar het West-Duitse leger, hetgeen West-Berlijn voor jonge West-Duitse mannen tot een populaire woonplaats maakte.

De facto was West-Berlijn een West-Duitse enclave in Oost-Duitsland. Het behoorde niet toe aan de DDR en burgers van West-Duitsland en burgers van West-Berlijn waren vrij tussen deze twee gebieden heen en weer te reizen.

Van 13 augustus 1961 tot 9 november 1989 was West-Berlijn van Oost-Berlijn en de rest van Oost-Duitsland gescheiden door de Berlijnse Muur. De Muur had een aantal grensovergangen, waarvan Checkpoint Charlie de bekendste is. Er was ook trein- en S-Bahn-verkeer mogelijk. De grensformaliteiten voor S-Bahn-passagiers werden uitgevoerd op station Friedrichstraße. Deze grensovergangen konden door West-Duitsers en West-Europeanen vrijelijk worden gebruikt. West-Berlijners daarentegen konden pas vanaf 1971 Oost-Berlijn bezoeken. Voor de meeste Oost-Duitsers (behalve bejaarden) bleef de grens gesloten.

Sinds de Wende van 1989/1990 werden Oost en West-Berlijn weer tot één stad samengevoegd. Met het verdwijnen van de Muur en de bestuurlijke verschillen zijn de verschillen in geschiedenis en ontwikkeling van vier decennia niet verdwenen. In veel opzichten is West-Berlijn nog steeds duidelijk te onderscheiden van Oost-Berlijn, ook al heeft men veel moeite gedaan alle restanten van de scheiding zo veel mogelijk weg te poetsen.

[bewerk] Stadsdistricten

West-Berlijn bestond in 1990 uit de volgende stadsdistricten:

• Amerikaanse sector
  • Kreuzberg
  • Neukölln
  • Tempelhof
  • Schöneberg
  • Steglitz
  • Zehlendorf
• Britse sector
  • Tiergarten
  • Charlottenburg
  • Wilmersdorf
  • Spandau
• Franse sector
  • Reinickendorf
  • Wedding