Charles Rogier
Van Wikipedia
Charles Rogier (Saint-Quentin 17 augustus 1800 - Sint-Joost-ten-Node, 27 mei 1885) was een van de grondleggers van de Belgische staat.
Hij was afkomstig uit Frankrijk maar uitgeweken naar het radicale Luik. In 1830, bij de eerste rellen in Brussel trekt hij met 300 gewapende Luikenaars naar Brussel en bezet er het stadhuis. In oktober maakt hij deel van het Voorlopig Bewind. Slechts twee maanden later zetelt hij in het Nationaal Congres. Een jaar later is hij gouverneur van Antwerpen en is hij volksvertegenwoordiger voor het leven. Hij werd nog verschillende keren minister en eerste minister.
Voor de jonge staat heeft hij enkele belangrijke ideeën. Onder zijn initiatief wordt de eerste spoorlijn op het Europese vasteland gelegd tussen Mechelen en Brussel en voor de haven van Antwerpen wordt de Scheldetol ongedaan gemaakt.
In 1848 woedt de Franse Februarirevolutie, ook in België breken er rellen uit. De economische crisis, de werkloosheid en een dreigende hongersnood worden belangrijke punten voor de regering. Karl Marx wordt door hem het land uitgezet. En er keert een relatieve rust terug wanneer de kiescijns tot een minimum wordt verlaagd en door de belofte van werkgelegenheid. Echter, de belangen van de rijke Franstalige burgerij blijven gelden, alle ambten gingen naar Franstaligen. Het doel hiervan was om het Nederlands weg te drukken. Hij schreef over dit onderwerp:
- "Les premiers principes d'une bonne administration sont basés sur l'emploi exclusif d'une seule langue et il est évident que la seule langue des Belges doit être le français. Pour arriver à ce résultat, il est nécessaire que toutes les fonctions, civiles et militaires, soient confiées à des Wallons et des Luxembourgeois; de cette manière, les Flamands, privés temporairement des avantages attachés à ces emplois, seront contraint d'apprendre le français et l'on détruira ainsi peu à peu l'élément germanique en Belgique." [1]
- Vertaling: "Een van de belangrijkste principes voor een goed bestuur is gebaseerd op het gebruik van slechts één taal, en het is vanzelfsprekend dat die taal het Frans moet zijn. Om dit te bereiken is het nodig dat alle beschikbare jobs, zowel burgerlijk als militair, aan Walen en Luxemburgers worden toevertrouwd; op die manier zijn de Vlamingen, die tijdelijk niet van de voordelen van het hebben van een job kunnen genieten, verplicht het Frans te leren, en zo kunnen we de Germaanse invloeden in België langzaam uitroeien"
Tegen Napoleon III weet hij echter ook de onafhankelijkheid van het jonge land te vrijwaren.
In 1860 past hij de Brabançonne aan. De uitvallen naar Nederland worden afgezwakt.
Er zijn verschillende straten en pleinen naar hem genoemd, in Brussel onder meer het bekende Rogierplein (Sint-Joost-ten-Noode) en de Rogierstraat/Rogierlaan (Schaarbeek).
| Belgische premiers | ||
| Voorganger: |
Regering-Rogier (1832-1834) | Opvolger: |
| Voorganger: |
Regering-Rogier II(1847-1852) | Opvolger: |
| Voorganger: |
Regering-Rogier III (1857-1867) | Opvolger: |
| Voorganger: Barthélémy de Theux de Meylandt |
Minister van Binnenlandse Zaken 1832-1834 |
Opvolger: Barthélémy de Theux de Meylandt |
| Voorganger: Jean-Batiste Nothomb |
Minister van Openbare Werken 1840-1841 |
Opvolger: Léandre Desmaisières |
| Voorganger: Barthélémy de Theux de Meylandt |
Minister van Binnenlandse Zaken 1847-1852 |
Opvolger: Léandre Desmaisières |
| Voorganger: Pieter de Decker |
Minister van Binnenlandse Zaken 1857-1861 |
Opvolger: Alphonse Vandenpeereboom |
| Voorganger: Adolphe de Vrière |
Minister van Buitenlandse Zaken 1861-1867 |
Opvolger: Jules Vander Stichelen |
