Concilie van Jeruzalem
Van Wikipedia
Het Concilie van Jeruzalem is een concilie binnen de Rooms-Katholieke Kerk, waarvoor de aanleiding gevonden kan worden in de Bijbelboek Handelingen. Hoewel het Bijbels is, is het van na de dood van Jezus Christus, dus vanaf het moment dat de Katholieken Petrus als hun paus zien. Deelnemers waren Petrus, Barnabas en enkele ouderlingen.
[bewerk] Onderwerp van het concilie
- In die dagen verkondigden enige mensen die van Juda waren gekomen aan de broeders de leer; "indien gij niet naar Mozaïsch gebruik laat besnijden, kunt ge niet gered worden." Toen hierover strijd ontstond en Paulus en Barnabas in een felle woordenwisseling met hen raakten, droeg men Paulus en Barnabas en enkele andere leden van de gemeente op met deze strijdvraag naar de apostelen en oudsten in Jeruzalem te gaan. (Handelingen 15, 1-2)
De inzet was dus het al dan niet besnijden van bekeerlingen, zoals men gewoon was te doen bij Joden. Dit kan verklaard worden doordat het christendom toen nog een Joodse sekte genoemd kan worden.
[bewerk] De uitspraak
Men besloot dat omdat bekeerlingen al genoeg aan hun hoofd hadden, zij zich niet hoefden te besnijden. Zo komt het ook dat deze Joodse traditie uit het christendom verdween.
| Concilie van Jeruzalem | ||
|---|---|---|
| Vorig concilie: n.v.t. |
Jaartal concilie: 49 |
Volgend concilie: Concilie van Arles |
