Daguerreotypie
Van Wikipedia
Daguerreotypie was een vroege fotografische methode, uitgevonden door Louis Daguerre in de eerste helft van de 19e eeuw.
Bij daguerrotypie wordt een gepolijste, met een zoutoplossing voorbereide, zilveren plaat gebruikt. Deze levert na blootstelling (ontwikkelen) aan kwikdampen positieve, spiegelende beelden. Deze beelden waren destijds gedetailleerder dan de eerdere procedures. Vanwege het feit dat er geen negatief wordt gebruikt, zoals bij de hedendaagse fotografie, was het niet mogelijk om meerdere afdrukken te maken. Een daguerreotypie is daardoor uniek.
Daguerre maakte rond 1837 de eerste goede scherpe foto. Vanwege de dure apparatuur was fotografie alleen nog toegankelijk voor de rijkere middenklasse. Pas in 1888 (na vele tussenliggende verbeteringen in materiaal) was met de uitvinding van de rolfilm door de firma Kodak fotografie voor iedereen bereikbaar.
[bewerk] Zie ook
- Cyanotype
