De Havilland Canada DHC-8
Van Wikipedia
De De Havilland Canada DHC-8 ("DHC dash 8") is een populair turboprop vliegtuig voor regionale vluchten.
In eind 1970 begon De Havilland Canada met de ontwikkeling van de Dash 8. Er was een significante vraag naar een nieuw lijntoestel met een capaciteit van 30 tot 40 zitplaatsen. De eerste prototypen maakten de eerste vlucht op 20 juni 1983. Canadese certificatie volgde op 28 september 1984. De eerste aflevering van de Dash 8 was aan norOntair op 23 Oktober 1984.
Net als z'n voorganger, de De Dash 7, is de Dash 8 een hoogdekker met een hoog geplaatst horizontaal staartvlak. De Dash 8 is gemoderniseerd met een geavanceerd vluchtcontrolesysteem (Flight Control System). Het vliegtuig is uitgerust met 2 turboprop motoren (de Dash 7 heeft er 4) van het type Pratt & Whitney PW120.
[bewerk] De Havilland Dash 8-100/-200
De productielijn startte met de -100 series (Dash 8-100), gevolgd door de 100A, geïntroduceerd in 1990. De Dash 8-100A heeft een vernieuwd interieur met extra hoofdruimte en PW120A motoren. De 100B serie in 1992 geïntroduceerd met krachtigere PW121 motoren.
De volgende Dash 8 is de Dash 8-200, aangekondigd door De Haviland Canada in 1992 en leverbaar vanaf april 1995 De -200 heeft verbeterde prestaties met de krachtigere PW123C motoren, wat resulteert in een 56 km/u hogere kruissnelheid. de 200B variant is uitgerust met PW123B motoren. Deze leveren betere prestaties in hooggelegen regio's en in warme klimaten.
Vanaf het eerste kwartaal van 1996 zijn alle nieuwe Dash 8 toestellen uitgerust met het zogeheten 'computer controlled noise and vibration suppression system'of NVS, die de geluidsproductie van de motoren aanzienlijk vermindert. Van alle toestellen die zijn uitgerust met de NVS, veranderde de aanduiding in Dash 8Q (Q = quiet). In 1998 veranderde dit in Dash 8-Q200, toen een niew interieur werd geïntroduceerd.
[bewerk] De Havilland Dash 8-300
Gezien het succes van de Dash 8 -100 en -200 series, was de verlengde versie van de Dash 8 een logische ontwikkeling. In 1986 werd door De Havilland Canada het startsein gegeven voor de ontwikkeling van een nieuwe, verlengde versie met 50 stoelen, aangeduid als Dash 8-300. De Dash 8-300 is infeite een verlengde versie van de eerste prototype van de Dash-8. De Dash 8-300 vloog voor het eerst op 15 maart 1987. Canadese certificatie volgde in februari 1989. De eerste aflevering was aan Time Air, later in dezelfde maand. VS certificatie werd verkregen in juni 1989.
Voor de ontwikkeling van de Dash 8-300 zijn voor en achter de vleugel 2 stukken in de romp toegevoegd, wat het toestel een verlenging van 3.43 meter geeft. De Dash 8-300 beschikt over PW123A motoren. Verder heeft de Dash 8-300 een grotere spanwijdte. De verlenging resulteert in een gebruikelijke capaciteit van 50 passagiers. Andere verbeteringen zijn onder andere: grotere keuken, groter toilet, een kleerkast, betere airconditioning en een optionele APU (Auxillary Power Unit).
Ook de Dash 8-300 is er in verschillende varianten. De standaard -300 werd opgevolgd door de -300A in 1990. De Dash 8-300A kan een groter gewicht dragen, heeft verbeteringen in het interieur, en kan optioneel worden uitgerust met PW123B motoren. De Dash 8-300B werd in 1992 geïntroduceerd en en beschikt standaard over PW123B motoren en extra draagcapaciteit. De Dash 8-300E heeft nieuwere PW123E motoren met betere capaciteit in hoger gelegen regio's en warme klimaten.
Net als de Dash 8-Q200 zijn alle Dash 8-300 toestellen sinds het tweede kwartaal van 1996 uitgerust met NVS en dus vanaf dan aangeduid als Dash 8-Q300.
[bewerk] De Havilland Dash 8-Q400
De opvolger van de Dash 8-300 is de 70 stoelen tellende Dash 8-Q400. De Q400 is de langste en de laatste lid van de Dash 8 familie. De Q400 beschikt over nieuwe motoren, nieuwe navigatie apparatuur en vliegsystemen, aangepaste vleugels, en een verlengde romp.
De vliegtuigbouwer Bombardier nam in 1992 De Havilland Canada over van Boeing. De Havilland Canada was toen al bezig met een verdere verlenging van de Dash 8, hoewel hiervoor pas in juni 1995 formeel het startsein voor werd gegeven. De nieuwe Dash 8-Q400 rolde op 21 november 1997 de fabriek uit. De eerste vlucht werd gemaakt op 31 januari 1998, certificatie en de eerste leveringen vonden plaats in 1999.
De Q400 staat in de markt voor de korte vluchten van rond de 550 kilometer of minder. Ondanks de sterke opkomst van de regionale jets, zijn de turboprop vliegtuigen nog steeds in trek, mede vanwege de economische eigenschappen op te kortere afstanden. Volgens Bombardier ligt de economische grens van de Dash 8-Q400 op een bezetting van slechts 29 passagiers.
De Dash 8-Q400 heeft een nieuwe romp gekregen, verlengd met 6.38 meter, vergeleken Q300. Verder heeft de Q400 een nieuw vormgegeven staart en 2 nieuwe deuren aan de linker voor- en achterkant met de nooduitgang aan de andere zijde. De binnenste sectie van de vleugels van de Q400 zijn geheel vernieuwd en de uiteinden zijn versterkt. Het toestel wordt aangedreven door nieuwe en krachtigere PW150A motoren.
De cockpit is, net als moderne jets, voorzien van vijf grote LCD kleurenschermen die alle informatie weergeven.
