Erichthonios van Athene
Van Wikipedia
Erichthonios van Athene (Oud-Grieks: Ἐρεχθόνιος) is de enige Erechtheus waarvan bij Homeros sprake is, een zoon van de aarde (een autochthonos), die Pallas Athena had gevoed en haar een tempel gesticht.
Gewoonlijk heet hij echter een zoon van Hephaistos. Zijn moeder heet Atthis, of wel Hephaistos heeft hem verwekt bij Gaia (de Aarde). Toen deze namelijk voor Hera een gouden stoel had vervaardigd met verborgen boeien, die haar vasthielden, zodra zij er op ging zitten, om haar te straffen, daar zij hem, haar eigen zoon, wegens zijn lelijkheid uit de hemel had geworpen, had Zeus hierin zoveel behagen gevonden, dat hij Hephaistos beloofde, hem te geven wat hij wenste. Deze vroeg de hand van de schone en kuise Athena. Hoe vermetel die eis ook was, Zeus wilde zijne belofte nakomen, te meer daar Hephaistos zelf het was geweest, die Zeus had bijgestaan, toen Athena uit zijn hoofd geboren was. De godin werd dus door haar vader tot Hephaistos gezonden, doch weigerde zich aan deze te onderwerpen en hem te huwen. Toen Hephaistos in de strijd, die hij daarover met haar voerde, moest onderdoen, bevruchtte hij de Aarde en bracht zo Erechtheus voort. Athena nam het kind tot zich en borg het in een kistje, dat zij aan Pandrosos de dochter van Kekrops ter bewaring gaf, met het stellige verbod het te openen. De zusters van Pandrosos echter Herse en Aglauros konden hun nieuwsgierigheid niet bedwingen, openden het kistje en vonden daarin het kind door een slang omslingerd. Onmiddellijk werden zij door waanzin bevangen en stortten zich van een hoge rots (de Akropolis te Athene). Athena voedde intussen Erechtheus op. Uit dankbaarheid stichtte hij, toen hij volwassen was, haar een tempel en stelde ter harer ere de Panathenaeën in. Hij werd de beheerser van Athene, nadat hij Amphiktyon had verdreven. Hij huwde met de Naiade Pasithea, die hem Pandion baarde. Pandion verbond zich met Zeuxippe, die hem twee zonen schonk Erechtheus en Butes, en twee dochters Prokne en Philomela. Deze tweede Erechtheus volgde zijn vader op als koning, terwijl Butes met de priesterlijke waardigheid werd bekleed. Uit het huwelijk, dat hij met Praxithea aanging, sproten vier zonen Kekrops, Pandoros, Orneos en Metion en vier dochters Prokris, Kreusa, Chthonia en Oreithyia. Toen er nu een oorlog uitbrak tussen de inwoners van Eleusis, aan wiens hoofd Eumolpos stond, de zoon van Poseidon, en de Atheners, vernam Erechtheus van het orakel, dat hij de overwinning zou behalen, zo hij een van zijn dochters doodde. Deze hadden echter een eed gezworen, dat zij te samen zouden sterven, zodat, toen Erechtheus de jongste doodde, de andere zich van het leven beroofden. In het daarop volgende gevecht viel Eumolpos door de hand van Erechtheus, doch deze werd op verzoek van Poseidon door de bliksems van Zeus gedood.
Latere schrijvers noemen Erechtheus een Egyptenaar, die, toen er een hongersnood heerste, koren naar Athene bracht en uit dankbaarheid tot koning werd gekozen. Hij voerde er volgens deze berichten de Eleusinische mysteriën en de dienst van Demeter in.
Erechtheus werd te Athene als heros vereerd en had er een prachtigen tempel, op de Akropolis, het Erechtheion, waarvan nog aanzienlijke overblijfselen zijn bewaard gebleven. Binnen de omheining van deze tempel stond o. a. de heilige olijfboom van Pallas Athena. Met de invoering van de dienst van die godin in Attika en de eerste verspreiding van de beschaving onder zijn bewoners schijnen de legenden betreffende Erechtheus of Erichthonios ten nauwste samen te hangen.
[bewerk] Referentie
| Bronnen en referenties: |
|
De eerste versie van dit artikel is overgenomen uit T.T. Kroon, Mythologisch Woordenboek, 's Gravenhage, 1875 en kan dus verouderd zijn. |
