Franse taal in Nederland
Van Wikipedia
Het Frans is in Nederland jarenlang de voertaal geweest van de Nederlandse elite. Dit valt bijvoorbeeld te zien aan het Nederlandse wapen, waar Je maintiendrai ("ik zal handhaven") in staat. Het Frans wordt echter steeds minder gesproken.
Het Frans was vooral in de 17e, 18e en 19e eeuw de taal van de Europese elite en fungeerde als lingua franca. Dit kwam onder meer doordat Frankrijk een belangrijke rol speelde in de politiek (denk aan Lodewijk XIV en Napoleon). Nederland was zelfs kortstondig onderdeel van Frankrijk, van 1810 tot 1815, en was in die periode de officiële taal van het land, naast Nederlands. Tot 1892 bestond er een Franstalige krant genaamd Le Courrier de la Meuse voor Maastrichtenaren met het Frans als moedertaal.
Naarmate de invloed van Frankrijk afnam in Europa, nam de invloed van de Franse taal ook af. Toch behield (en nog steeds) het land en de taal een grote aantrekkingskracht op Nederlanders. Dit valt al te zien aan dat Frankrijk al jaren de populairste vakantiebestemming is van Nederlanders. Ook zijn er heel veel Franse woorden in het Nederlands te vinden (garage, bureau, portemonnee, lingerie). Maar ook het Nederlands heeft sporen in het Frans achtergelaten, niet alleen op terreinen als de scheepvaart (matelot: matroos) en de waterwerken: polders en digues (dijken). Ook bière (bier), drôle (drol: grappig) en boulevard (bolwerk) komen uit het Nederlands.
Ook in het voortgezet onderwijs blijft het Frans een bevoorrechte positie houden, alhoewel het Frans wel onder hevige concurrentie lijdt onder het Engels, Duits en tegenwoordig ook Spaans in het beroepsonderwijs. Hoewel de kennis afneemt is het op bijna iedere middelbare school een verplicht vak. Wel is er steeds meer passieve kennis: leerlingen kunnen de taal wel lezen, maar niet schrijven of spreken. Ook zijn er op de universiteit steeds minder studenten Frans (er zijn zelfs meer studenten Nederlands in Frankrijk dan andersom!).
