Homohuwelijk
Van Wikipedia
| Het homohuwelijk wereldwijd |
| Nationaal ingevoerd in: |
| Nederland (2001) |
| België (2003) |
| Spanje (2005) |
| Canada (2005) |
| Zuid-Afrika (2006) |
| Ingevoerd in deelstaten van: |
| Verenigde Staten:
Massachusetts (2004) |
| Buitenlandse homohuwelijken erkend in: |
| Israël (2006) |
| Situatie in andere landen of gebieden: |
| Ierland |
| Californië |
| Oregon |
| Koninkrijk der Nederlanden |
Het homohuwelijk is een huwelijk tussen twee personen van hetzelfde geslacht, die over het algemeen homoseksueel zullen zijn. In de meeste landen van de wereld wordt het huwelijk gedefinieerd als een verbintenis tussen één man en één vrouw. In het begin van de eenentwintigste eeuw werd in sommige landen van het Westen (Nederland, België, Canada, Spanje en de staat Massachusetts in de Verenigde Staten) het huwelijk opengesteld voor personen van hetzelfde geslacht. De wetgevers die voor dergelijke openstelling hebben gestemd hebben zich in de meeste gevallen beroepen op het principe van non-discriminatie. Feitelijk is hier dus in het geheel geen sprake van een 'homohuwelijk', maar juist van een 'openstelling van het burgerlijk huwelijk voor partners van een gelijke sekse'.
Inhoud |
[bewerk] Landen waarin het burgerlijk homohuwelijk door de nationale overheid gelegaliseerd is
[bewerk] Nederland
 Hoofdartikel: Homohuwelijk in Nederland |
Sinds april 2001 kunnen twee vrouwen of twee mannen in Nederland burgerlijk huwen. De wet die dit regelt, is op 1 april 2001 in werking getreden. Nederland kent daarmee uitdrukkelijk geen homohuwelijk, een huwelijksvorm die uitsluitend gericht is op twee personen van hetzelfde geslacht. In Nederland is er namelijk voor gekozen om het bestaande burgerlijk huwelijk (dat voorheen alleen open stond voor personen van verschillend geslacht) open te stellen voor personen van gelijk geslacht. De bovengenoemde wet, de Wet Openstelling huwelijk van 21 december 2000, die ingegaan is op 1 april 2001, is dan ook 'slechts' een wijzigingswet die Boek 1 van het Nederlandse Burgerlijk Wetboek aanpast.
Het Nederlandse huwelijk van twee mannen of twee vrouwen heeft in beginsel dezelfde condities en rechtsgevolgen als het huwelijk van een vrouw en een man:
- De voorwaarden en regels voor het aangaan, sluiten en beëindigen zijn dezelfde;
- De verplichtingen en rechten van de echtgenoten ten opzichte van elkaar zijn dezelfde.
Er zijn echter twee belangrijke verschillen:
- Een huwelijk van twee vrouwen of twee mannen schept geen afstammingsrelatie met de kinderen van de echtgenoten, een huwelijk van een vrouw en een man vaak wel.
- De erkenning in een land dat het huwelijk tussen twee mannen of twee vrouwen niet kent van zo'n huwelijk kan (en zal meestal) problemen geven. Een eerste probleem ontstaat daarbij al in Nederland: de 'Internationale Huwelijksverklaring' die de Burgerlijke Stand kan afgeven is een document dat is vormgegeven door een internationaal verdrag. Voorgedrukt zijn de regels waar de naam van de man en waar die van de vrouw moet worden ingevuld. Er is geen schijn van kans dat bijvoorbeeld Marokko, één van de verdragspartners, akkoord zal gaan met de aanpassing van dit document.
Noot: Een geregistreerd partnerschap tussen twee partners van hetzelfde geslacht, vormt minder problemen als het gaat om de erkenning van de relatie. Veel landen die een huwelijk tussen twee mannen of vrouwen niet erkennen, erkennen namelijk vaak wél een geregistreerd partnerschap tussen twee mensen van hetzelfde geslacht.
[bewerk] België
Ook in België is het - op basis van de wet van 13 februari 2003 tot openstelling van het huwelijk voor personen van het hetzelfde geslacht - sinds 1 juni 2003 mogelijk dat twee personen van hetzelfde geslacht in het burgerlijk huwelijk treden.
In principe gelden dezelfde rechten en plichten als bij een "klassiek" huwelijk (personen van verschillend geslacht). Sinds 24 januari 2004 is het door een omzendbrief van minister Onkelinx ook mogelijk dat één van de partners uit een land komt waar het homohuwelijk nog niet is ingevoerd. Deze regeling is later ook door de wet bevestigd (Wetboek Internationaal Privaatrecht).
Het eerste homohuwelijk in België werd in Kapellen op 6 juni 2003 gesloten tussen Marion Huibrechts en Christel Verswyvelen.
Op 20 april 2006 werd in België ook het adopteren van kinderen door mensen van hetzelfde geslacht wettelijk geregeld. Voor die tijd dienden adoptanten ‘van ongelijk geslacht’ te zijn. Door de schrapping van die bepaling werd de adoptiewet ook toepasbaar op paren van gelijk geslacht.
[bewerk] Spanje
Op 21 april 2005 passeerde de homohuwelijk-wet voor de eerste maal het Congres van Spanje, op aansturen van Premier José Luis Rodríguez Zapatero. Hoewel de Senaat tegenstemde, werd haar beslissing op 30 juni 2005 herroepen door een tweede stemming van het congres, waarbij de wet met 187 tegen 147 stemmen goedgekeurd werd, ondanks protesten van de conservatieve Partido Popular en de Catalaanse Convergència i Unió. Maatschappelijk protest kwam met name van de Rooms-Katholieke Kerk en een petitiebeweging die 600.000 handtekeningen verzamelde.
Op 3 juli heeft de wet rechtskracht gekregen en op 12 juli 2005 is in Spanje het eerste mannenpaar (een Spanjaard en een Amerikaan die elkaar al 30 jaar kenden) in de echt verbonden.
Een aantal burgemeesters heeft aangekondigd helemaal geen huwelijkspartners van hetzelfde geslacht te willen trouwen, anderen alleen personen die uit Spanje, België of Nederland komen.
[bewerk] Canada
| Hoofdartikel: Homohuwelijk in Canada |
Het homohuwelijk is sinds 29 juni 2005 in Canada gelegaliseerd door het parlement, ondanks sterke maatschappelijke tegenstand vanuit verschillende geledingen van de bevolking en de tegenstand van verschillende religies. Op 21 juli werd de wet goedgekeurd door de senaat.
[bewerk] Zuid-Afrika
| Hoofdartikel: Homohuwelijk in Zuid-Afrika |
Het homohuwelijk is op 12 november 2006 gelegaliseerd. De wet komt voort uit een uitspraak van het Zuid-Afrikaanse Hooggerechtshof in Johannesburg in 2005 dat bepaalde dat de grondwet het huwelijk ook aan koppels van hetzelfde geslacht toestaat en gaf de wetgevende macht twaalf maanden om de wet aan te passen om het homohuwelijk volledig te legaliseren.
[bewerk] Landen waar het burgerlijk homohuwelijk in sommige staten legaal is
[bewerk] Verenigde Staten
| Hoofdartikel: Homohuwelijk in de Verenigde Staten |
Het huwelijk valt in de VS onder de deelstaten en niet onder de federale regering en wetgeving. De eerste burgerrechtenbewegingen die probeerden huwelijken voor mensen van hetzelfde geslacht mogelijk te maken, voerden al campagne in de jaren '70. Huwelijken werden op lokaal initiatief al sinds 1975 gesloten, maar meestal later weer ontbonden omdat ze niet grondwettelijk in de staat waren.
Momenteel erkent alleen de staat Massachusetts het homohuwelijk, en hebben de staten Vermont, Connecticut, Hawaï, Maine, Californië, New Jersey en het District of Columbia geregistreerde partnerschappen of andere wettelijke bescherming voor koppels van twee mensen van hetzelfde geslacht. Achttien staten hebben grondwettelijke beperkingen die het huwelijk definiëren als een unie tussen een man en een vrouw; dezelfde beperking is opgenomen in wetten van vierentwintig andere staten. New Mexico, Wisconsin, New York en Rhode Island hebben geen expliciete wettelijke verplichting die het huwelijk definiëren als tussen een man en een vrouw.
[bewerk] Externe links
- No gay marriage in The Netherlands
- Nieuwsberichten over situatie in Koninkrijk der Nederlanden
- Overwegingen over voorstellen om wettelijke erkenning te geven aan verbintenissen tussen homoseksuele personen - document van de Congregatie voor de Geloofsleer
- Cijfers over huwelijken tussen personen van hetzelfde geslacht in België
 |
|
Vriendschap | Verliefdheid | Verkering | Concubinaat | Verloving | Huwelijk | Weduwe / Weduwnaar |
