Horace Silver
Van Wikipedia
Horace Ward Martin Tavares Silva (geboren in Norwalk, Connecticut op 2 September 1928), beter bekend als Horace Silver is een Amerikaanse jazzpianist en -componist. Hij is bekend om zijn humoristische en funky stijl, en zijn baanbrekende bijdragen aan de hardbop.
Inhoud |
[bewerk] Biografie
Silver is de zoon van een Kaapverdische vader (zelf van Portugees-Afrikaanse afkomst) en een moeder van Iers-Afrikaanse afkomst, en werd beïnvloed door een brede waaier aan muziekstijlen zoals gospel, Afrikaanse muziek en Latijns-Amerikaanse muziek.
Hij begon zijn carrière als saxofonist, maar schakelde later over op de piano. Zijn manier van spelen was sterk beïnvloed door de stijl van Bud Powell. Hij werd in een club in Hartford, Connecticut, door de saxofonist Stan Getz ontdekt en met Getz nam hij ook zijn debuutalbum op. Hij verhuisde naar New York City, waar hij samen met Art Blakey een band startte.
In 1952 en 1953 nam hij drie sessies op met zijn eigen trio, bestaande uit Art Blakey op drums en achtereenvolgens Gene Ramey, Curly Russell en Percy Heath op de bas. De alliantie Silver-Blakey hield vier jaar stand. Gedurende deze periode deden Silver en Blakey opnames in Birdland (A Night at Birdland) met Clifford Brown en Lou Donaldson, in het Bohemia met Kenny Dorham en Hank Mobley, en in verschillende studio's. Vanaf dit moment maakte Silver opnames voor het label Blue Note. Hij raakte bevriend met labelbaas Alfred Lion, die hem een voor die tijd buitengewoon hoge inspraak gaf in de productie van zijn albums.
Gedurende de samenwerking met Blakey nam Silver zelden op als bandleider, maar na de split in 1956 vormde hij zijn eigen hardbop-quintet. Deze band had in het begin dezelfde line-up als Blakey's Jazz Messengers, zij het dan met de 18-jarige Louis Hayes als vervanging voor Blakey. In de tweede line-up maakten ook Blue Mitchell en Junior Cook deel uit van de band.
In 1963 vormde Silver een nieuwe band met Joe Henderson op tenorsaxofoon en Carmell Jones op trompet. Met deze band nam Silver het grootste deel van zijn bekendste album Song for My Father op. Toen Jones de groep verliet om zich in Europa te vestigen, werd deze vervangen door Woody Shaw en Tyrone Washington kwam in de plaats van Henderson.
De composities van Silver, catchy en zeer harmonieus, werden populairder, terwijl zijn band geleidelijk aan meer overschakelde naar funk en soul.
Deze koerswijziging werd niet in dank afgenomen door vele fans van het eerste uur. Ook over de kwaliteit van de albums uit deze periode zijn de meningen tussen de fans verdeeld.
Hoe dan ook, op veel van deze latere albums speelden interessante muzikanten mee. Silver was de laatste muzikant die in de jaren '70 bij Blue Note tekende, voor het label tijdelijk zijn activiteiten opschortte. In 1981 richtte Silver zijn eigen label Silveto op. Het label was echter maar een kort leven beschoren.
[bewerk] Discografie
- 1959: Blowin' the Blues Away
- 1962: The Tokio Blues
- 1964: Song for my Father
- 1965: The Cape Verdean Blues
- 1966: The Jody Grind
- 1997: A Prescription for the Blues
[bewerk] met Art Blakey
- 1954: A Night at Birdland
[bewerk] met de Jazz Messengers
- 1955: At the Café Bohemia
[bewerk] met Sonny Rollins
- 1957: Volume Two
[bewerk] met Dee Dee Bridgewater
- 1995: Love And Peace: A Tribute To Horace Silver
| {{{afb_links}}} | Jazz | {{{afb_rechts}}} |  |
|---|---|---|---|
|
Jazzmusici · Jazzband · Jazzalbum · Jazznummer - Jazzstijl · Jazzmuziektheorie |
