Integratie door substitutie
Van Wikipedia
In de integraalrekening is substitutie een techniek om primitieve functies te bepalen en integralen op te lossen. Het is een van de meest gebruikte technieken om primitieve functies te vinden en volgt uit de kettingregel voor afgeleiden. Eerst volgt de formele regel, daarna verduidelijkende voorbeelden.
[bewerk] Substitutieregel
Stel is een continu functie en een functie die bijectief en differentieerbaar is met en , dan geldt:
Dit is plausibel te maken door de substitutie . Dan is:
of anders geschreven
Omdat de functie f integreerbaar is, kan de integraal vanwege de hoofdstelling van de integraalrekening uitgedrukt worden in een primitieve F van f:
[bewerk] Klassieke substituties
Voorbeeld 1
We weten dat . Maar stel dat we zoeken, dan gaat deze integraal door de substitutie , dus met , over in
Voorbeeld 2
Nu passen we de formule in de andere richting toe, van rechts naar links dus. We beschouwen de volgende integraal:
Door de substitutie , gaat deze over in:
- ,
zodat
Voorbeeld 3
Tenslotte een voorbeeld van een bepaalde integraal. Nu moet er aan gedacht worden ook de grenzen aan te passen.
- .
Substitutie: stel .
Grenzen aanpassen:
In tegenstelling tot de voorgaande voorbeelden, is het bij een bepaalde integraal niet nodig achteraf terug te substitueren.
[bewerk] Goniometrische substituties
Bij goniometrische substituties voeren we een goniometrische functie in. Dit kan helpen bij het integreren van onder meer wortelvormen zoals , en . Hierbij maken we gebruik van (onder andere) volgende goniometrische identiteiten:
Voorbeeld
Een klassieker is
Substitutie: stel x = sin(y) <=> dx = cos(y)dy. We vinden:
We gebruiken nu dat cos(2a) = 2cos2(a)-1 <=> cos2 = (1+cos(2a))/2:
Tenslotte terug substitueren, wetend dat sin(y) = x <=> y = arcsin(x):