Ismaël
Van Wikipedia
Ismaël of Ismail is een figuur uit de Tenach, Bijbel en Koran. Volgens alle drie de religies is Ismaël de voorvader van de Arabieren. Tussen de verhalen over Ismaël in de Koran enerzijds en in de Bijbel/Tenach anderzijds bestaan opvallende parallellen, maar ook grote verschillen.
[bewerk] Ismaël in de Hebreeuwse Bijbel
In de Tenach en daarmee het Oude Testament komt Hagar voor in het boek Genesis. Het boek verhaalt dat Ismaël (יִשְׁמָעֵאל in het Hebreeuws) werd geboren als de oudste zoon van Abram bij zijn Egyptische slavin Hagar. Volgens het verhaal in Genesis 16 schonk Abrams vrouw Saraï haar dienstmeid Hagar aan Abram, omdat Abraham bij haar geen kinderen kon krijgen.
Nadat Hagar zwanger was geworden van Ismaël verloor ze haar respect voor Saraï omdat zij Abraham wel een zoon kon geven en Saraï niet. Saraï stuurde Hagar daarom weg naar de woestijn. Volgens Genesis werd ze daar door een engel gevonden vlakbij een bron. Deze bron kreeg de naam Lahai-roi. Nadat Hagar op verzoek van de engel weer was teruggekeerd naar Abram (inmiddels Abraham geheten) en Saraï kreeg ze haar zoon Ismaël, wat "God luistert" betekent.
Ook Saraï (toen inmiddels Sara) kreeg een zoon, Isaak. Volgens de joods/christelijke traditie zou Ismaël op de dag dat Isaak voor het eerst geen borstvoeding meer kreeg spottend hebben gelachen. Ismaël en Hagar werden daarom door Sara weggestuurd de woestijn Berseba in. Toen het water dat ze meegekregen hadden op was, legde Hagar Ismaël onder een struik neer en ging op een kleine afstand liggen om te sterven. God hoorde Ismaël huilen en sprak Hagar aan om verder te gaan met de jongen. Op dat moment ontsprong er een bron waardoor moeder en zoon gered konden worden.
Volgens Genesis werd Ismaël een geoefend boogschutter die in de woestijn bleef wonen. Zijn moeder vond voor hem een vrouw uit Egypte.
[bewerk] Ismaël in de Koran
In de Koran was Ismaël (in het Arabisch إسماعيل genoemd) de eerstgeboren (wettige) zoon van Abraham. Abraham kreeg Ismaël bij zijn vrouw Hagar. Ismaël wordt in de Koran beschouwd als een profeet van God.
Volgens de Koran werd een zoon, meestal wordt aangenomen dat het Ismaël betreft, bijna geofferd door Abraham, maar op het allerlaatst gered. De bereidheid van Abraham om zijn zoon aan God te offeren wordt door moslims elk jaar gevierd in het offerfeest (vergelijk het joods/christelijke verhaal van aartsvader Isaak).
Volgens de islam werden Ismaël en zijn moeder Hagar naar de woestijn op het Arabisch schiereiland gestuurd op bevel van God. Ismaël en zijn moeder kwamen zonder drinkwater terecht in Mekka. Het vertwijfelde rennen van Hagar op zoek naar water terwijl Ismaël huilend op de grond lag, leidde tot het op miraculeuze wijze ontspringen van een waterbron doordat Ismaël met zijn voeten in het zand wreef. Deze bron heet Zamzam. Ismaël hielp uiteindelijk zijn vader om de Ka'aba te herbouwen in Mekka, die eerder door Adam was gebouwd, maar was vervallen.
Moslims geloven dat Ismaël vlakbij de Ka'aba is begraven op de grond van de Al-Masjid al-Haram.
Deze tekst is afkomstig van Wikipedia. Alle inhoud afkomstig van Wikipedia valt onder de GNU Free Documentation License en mag onder de licentievoorwaarden vrij worden verspreid.
