Jacobus de Kerle
Van Wikipedia
Jacobus de Kerle was een Nederlandse polyfonist.
Van 1555 af leefde hij in Italië en werkte hij in een kerk in Orvieto; van 1562 af diende hij de aartsbisschop van Augsburg in Rome tijdens het Concilie van Trente. Hij was actief in Ieper in de periode 1565-67, leidde later het koor van de kathedraal van Augsburg en trok vervolgens in 1575 in een benedictijnerabdij in, namelijk in Kempten. Opnieuw keerde hij naar Vlaanderen terug, als cantor in Kamerijk in 1579, maar hij ging in 1582 weer naar Duitsland om er in Keulen koorleider te worden; later dat jaar nam hij zijn laatste betrekking aan, in Praag. Zijn gepubliceerde werken bevatten 8 uitgaven van motetten en Vespers een een boekdeel missen. Zijn werken in ongecompliceerde, lyrische Palestrina's stijl hebben mogelijk de vaderen van het Concilie van Trente ervan overtuigd polyfone muziek alsdusdanig niet uit de kerk te bannen.