Kea Bouman
Van Wikipedia
Kornelia (Kea) Bouman (Almelo, 23 november 1903 – Delden, 17 november 1998) was een Nederlands tennisster.
Het hoogtepunt van haar carrière was de winst in het damesenkelspel bij de Open Franse Kampioenschappen van 1927. In de finale versloeg zij Irene Peacock uit Zuid-Afrika. Zij was daarmee de eerste Nederlandse winnaar van een Grand Slam-toernooi, en zou de enige blijven tot Richard Krajicek in 1996 Wimbledon won.
Kea Bouman was al jong veel te sterk voor de concurrentie: omdat ze in Almelo weinig oefengelegenheid had vertrok ze naar Den Haag, waar ze al snel tegen heren tenniste. Later speelde ze veel in het buitenland. Zij was een succesvol dubbelspeelster, vooral samen met landgenoot Henk Timmer. In 1924 wonnen zij de bronzen medaille in het gemengddubbel bij de Olympische Spelen in Parijs. Vijf jaar later won Bouman het damesdubbel op Roland Garros aan de zijde van de Spaanse Lily de Alvarez.
Op Wimbledon behaalde zij een overwinning, die zij zelf als de mooiste uit haar loopbaan beschouwde: in een demonstratiepartij versloegen zij en de Britse Kitty Godfrey de onverslaanbaar geachte Suzanne Lenglen en Elisabeth Ryan. In totaal werd Bouman veertien keer Nederlands kampioene.
Ook buiten de tennisbaan was Bouman een groot sportvrouw; zo was zij hockeyinternational en Nederlands kampioene golf. Na haar actieve loopbaan woonde zij jarenlang in Nederlands-Indië en de Verenigde Staten. Zij overleed in 1998, vier dagen na haar dubbelpartner Timmer.
[bewerk] Bron
| {{{afb_links}}} | Zie ook: | {{{afb_rechts}}} | {{{afb_groot}}} |
|---|---|---|---|
|
|
