Kevin Ayers

Van Wikipedia

Kevin Ayers (Herne Bay, 16 augustus 1944) is een Brits musicus. Hij is een musicus in de Canterbury-scene, maar is daar vrij marginaal bij betrokken.

Kevin Ayers werd in Hern Bay, in Kent, in Engeland geboren, maar bracht een groot deel van zijn jeugd door in Maleisië. Daarna heeft hij zich nooit meer echt thuisgevoeld in Engeland. De vrijheid, spontaniteit, en ongedwongenheid van het leven in het Oosten hadden hun sporen diep getrokken, eind jaren 70 verhuisde Ayers naar Majorca, om in de negentiger jaren door te verhuizen naar Zuid-Frankrijk.

Zijn muzikale carrière startte als lead-zanger van de Wilde Flowers in 1964/1965. Kevin voelde zich sterk aangetrokken tot de ongedwongen sfeer die hing in de groep rond Robert Wyatt die hun verzamelplaats hadden in het herenhuis van Wyatt’s moeder. Met het splitsen van de Wilde Flowers ging Ayers mee naar Soft Machine. De excentrieke miljonair Wes Brunson had hen met zijn geld de kans gegeven een band te starten. Soft Machine kende direct succes, zij het beperkt tot Londen, de opkomst paste precies met de opkomst van de psychedelische underground muziek. Soft Machine ging naar Londen en werd een van de vaste bespelers van de UFO Club in Tottenham Court Road. Na een tour door Frankrijk in 1967 bleef Daevid Allen achter en ging Soft Machine door als trio van Ayers met Robert Wyatt en Mike Ratledge. In de eerste twee jaar van die band draaide hij zeer actief mee. De eerste elpee van Soft Machine werd in New York opgenomen. Er staan een aantal songs op die door Ayers geschreven zijn. De Amerikaanse tour van een half jaar van Soft Machine als support act voor Jimi Hendrix is voor Ayers een breekpunt, het put hem te veel uit. Hij trekt zich terug, en onderneemt zijn eerste solo-activiteiten.

Het eerste soloalbum van Ayers werd in 1969 opgenomen: "Joy Of A Toy". Hier werkt Ayers ook voor het eerst samen met David Bedford, een samenwerking die lang stand zou houden. Het album is bijzonder, maar kreeg niet de aandacht die het verdiende. In z’n eentje kon Ayers het album ook niet promoten, daar had hij een band voor nodig.
Samen met Bedford, met Lol Coxhill, en met de nog heel jonge Mike Oldfield startte Ayers de band “The Whole World”. De band kende naast deze vier nog een drummer, maar geen van de drummers bleef lang meespelen. Als band brachten ze maar één album uit: "Shooting At The Moon", in 1970. Wel heeft de muziek veel invloed op de rock-scene van dat moment.

Na het uiteenvallen van The Whole World draaide Ayers in ’71 en ’72 een tijdje mee in Gong. Daevid Allen was voor hem steeds een voorbeeld en vriend geweest. Maar ook hier was het rondreizen en touren Ayers al snel te veel. Zijn volgende stap was dat hij samen met bassist Archie Leggett de Banana Follies live show opzet, waarmee ze een tijdlang door Engeland toerden. De twee zijn de spil, de andere musici die in de toer meespeelden wisselden voortdurend. Tegen 1974 is er één speler die wel heel vaak meedeed, gitarist Peter 'Ollie' Halsall. Tot zijn dood in 1992 zou Halsall zo vaak mogelijk deel uitmaken van Ayers' band.

Midden 1974 speelde Ayers een concert samen met Nico, Eno en John Cale. De opnames van het concert werden in recordtijd op elpee uitgebracht. De volgende studio-elpee, Sweet Deceiver, was een nachtmerrie voor Ayers. De producer had de muziek van Ayers niet begrepen, het album flopt en Ayer’s zelfvertrouwen kreeg een forse knauw. Hij vluchtte weer naar Majorca, en zou pas weer op het toneel verschijnen toen Harvest, de maatschappij waar zijn eerste elpees zijn uitgebracht, verzamelwerk van hem uitbracht dat verrassend goed scoorde. Harvest bood hem een nieuw contract aan, en de opnames voor een nieuwe elpee startten. Yes We Have No Mananas scoort goed, en Ayers trekt een tijdje met een band rond met daarin onder meer Andy Summers (later in The Police). De opvolger van het album zou geruisloos uitgebracht worden en wegzinken, de muziekwereld was opeens in de greep van de punk en niet meer geïnteresseerd in Ayers’ werk.

Eind 70-er jaren trok Ayers zich meer en meer terug op Majorca. Met volgende albums had Ayers weinig succes in Engeland of Amerika, maar bleef hij wel een warme ontvangst kennen op het Europese vasteland, met name in Spanje en Nederland. Hij bleef wel albums uitbrengen, maar het tempo waarin dit gebeurde was veel lager, en de originaliteit van de albums uit de 80-er jaren kon ook niet tippen aan die van de eerste golf. Tot 1988, toen er met Falling Up weer een prachtig en origineel album geproduceerd werd. Met de CD-hausse kwamen er ook allerlei heruitgaves op de markt, die dit album echter dreigden te overvleugelen.

In de negentiger jaren is Ayers zich weer actiever met muziek bezig gaan houden. In 1992 kwam Still Life With Guitar uit en ging Ayers weer touren. Tijdens die tour overleed in mei 1992 in Madrid Ollie Halsall, wat als een bom insloeg. In tegenstelling to eerdere tegenslagen gaat Ayers nu wel door en in de jaren erna was hij drukker dan ooit met optredens, met zijn Kevin Ayers band en vanaf 1994 ook samen met de Wizards Of Twiddly. De laatste jaren tourde Kevin Ayers weer uitgebreid op het Europese vasteland. Veel van zijn optredens waren niet met een band maar in een duo met gitarist Carl Bowry (ex-Wizards Of Twiddly). De meeste nieuw uitgebrachte CD’s de laatste jaren zijn echter oude opnames. Uitzondering hierop is "Turn The Lights Down", een CD met opnames van de tour in 1995. Op dit moment is Ayers bezig met nieuwe opnames, die naar verwachting in het begin van 2006 uitgebracht gaan worden. Hij werkt hiervoor onder meer samen met de The Ladybug Transistor.

[bewerk] Discografie

1967	Soft Machine	Soft Machine
1969	Kevin Ayers	Joy of a Toy
1970	Kevin Ayers & The Whole World	Shooting At The Moon
1972	Kevin Ayers	Whatevershebringswesing
1973	Kevin Ayers	Bananamour
1974	Kevin Ayers	The Confessions Of Dr. Dream And Other Stories
1974	Kevin Ayers, John Cale, Eno & Nico	June 1, 1974
1974	Lady June	Lady June's Linguistic Leprosy (Ayers speelt, zingt en componeert mee)
1975	Kevin Ayers	Sweet Deceiver
1976	Kevin Ayers	Odd Ditties
1976	Kevin Ayers	Yes We Have No Mananas, So Get Your Mananas Today
1978	Kevin Ayers	Rainbow Takeaway
1980	Kevin Ayers	That's What You Get, Babe
1983	Kevin Ayers	The Kevin Ayers Collection (Verzamel)
1983	Kevin Ayers	Diamond Jack and the Queen of Pain
1984	Kevin Ayers	Deia... Vu
1986	Kevin Ayers	As Close As You Think
1988	Kevin Ayers	Falling Up
1989	Kevin Ayers	Banana Productions: The Best Of (verzamelwerk met materiaal van 1969-1978)
1992	Kevin Ayers	Still Life with Guitar
1992	Kevin Ayers	BBC Live In Concert
1992	Kevin Ayers	Document Series Presents Kevin Ayers
1996	Kevin Ayers	Singing The Bruise (The BBC Sessions, 1970-72)
1996	Kevin Ayers	First Show In The Appearance Business (The BBC Sessions, 1973-76)
1997	Kevin Ayers, Mike Oldfield, Robert Wyatt	Garden of Love
1998	Kevin Ayers & Archibald	Banana Follies
1998	Kevin Ayers	Too Old To Die Young
2000	Kevin Ayers & The Wizards Of Twiddly	Turn The Lights Down
2004	Kevin Ayers	Alive in California (Ayers)
2005	Kevin Ayers	The BBC Sessions 1970-1976 (dubbel-cd met alles van Singing The Bruise en First Show In The Appearance Business plus 5 niet eerder uitgegeven tracks)