Knikkende distel
Van Wikipedia
| Knikkende distel | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 |
|||||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||
| soort | |||||||||||||||||||
| Carduus nutans L. (1753) |
De Knikkende distel (Carduus nutans) is een plant uit het geslacht Distel (Carduus). De naam is afgeleid van het feit dat de bloemhoofdjes knikken. In Nederland komt de soort vrij algemeen voor in de kuststreek van Noord- en Zuid-Holland en is vrij zeldzaam in Zeeland en Zuid-Limburg.
De plant kan 30 tot 200 cm hoog worden en de stekelige stengels zijn ongevleugeld. De bladeren zijn aan de bovenkant kaal en glanzend en aan de onderzijde behaard.
De Knikkende distel bloeit in Nederland in juli en augustus met 2 tot 8 cm brede, roodpaarse, knikkende bloemhoofdjes. Een bloemhoofdje bestaat uit meer dan 100, zoet geurende bloempjes. De nectar stijgt in de 1 cm lange kroonbuis op. Vooral hommels met een lange tong en vlinders bezoeken de bloemen. Zweefvliegen gebruiken het stuifmeel als voedsel.
De kleverige vrucht is een nootje met een hygroscopische vruchtpluis, waardoor het door de wind verspreid kan worden. Ook Distelvinken en mieren zorgen voor verspreiding van de zaden. Door de aanwezigheid van een mierenbroodje worden de mieren aangetrokken. De vrucht is rijk aan olie.
De plant komt voor op droge tot matig vochtige kalkrijke gronden.
[bewerk] Buitenlandse namen
- Duits: Nickende Distel
- Engels: Musk thistle
- Frans: Chardon penché
 |
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden op de pagina Carduus nutans op Wikimedia Commons. |
|
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden op de pagina carduus op Wikimedia Commons. |
