Koppeling (spoorweg)

Van Wikipedia

Een koppeling wordt gebruikt om spoorwagens aan elkaar te koppelen.

Er zijn verschillende typen koppelingen:

• De traditionele schroefkoppeling
• Automatische koppelingen. Een aantal gebruikelijke soorten zijn:
  • De Scharfenbergkoppeling
  • BSI-koppeling
  • Janney-koppeling en de hiervan afgeleide Willison-koppeling
  • GF-koppeling
  • Automatische UIC-koppeling
  • Rangeerkoppeling, dit type is vaak combineerbaar met de schroefkoppeling
• Koppelstangen, koppelwagens en sleepkoppelingen, om treinen met verschillende koppelingen toch aan elkaar te koppelen, voor bijzondere gevallen.

Verder bestonden er vroeger stoom-koppelingen die dienden om rijtuigen van stoom te voorzien ten behoeve van de verwarming.

De traditionele koppeling bestaat uit een haak en een oog. Om altijd te kunnen koppelen is iedere wagen aan weerszijden van een haak én een oog voorzien. Na het aankoppelen wordt de haak met een wartel aangeschroefd, zodat de wagens zo dicht mogelijk tegen elkaar komen en de koppeling niet kan losschieten.

Om te verhinderen dat de wagens tegen elkaar stoten, zijn er aan weerszijden verende buffers aangebracht.

Het aan- en loskoppelen is tamelijk bewerkelijk. Een arbeider moet onder de buffers doorkruipen om de koppeling te bereiken. Om veiligheidsredenen mag hij niet op het spoor wachten terwijl twee wagens tegen elkaar worden geduwd.

Treinstellen zijn steeds voorzien van een automatische Scharfenbergkoppeling. Hierbij zijn geen buffers nodig. De Nederlandse Spoorwegen hebben reeds jaren geleden zelfs automatische koppelingen gemonteerd op sommige dubbeldekkers, hoewel dat geen treinstellen zijn. In België heeft men dit idee nu ook overgenomen bij de M6-rijtuigen.

[bewerk] Externe link

• Meer uitleg over koppelingen (www.wsr.org.uk) (en)

Dit artikel is een beginnetje over openbaar vervoer. U wordt uitgenodigd op bewerk te klikken om uw kennis aan dit artikel toe te voegen.