Latijnse muntunie
Van Wikipedia
De Latijnse muntunie was een in 1865 door België, Frankrijk, Italië en Zwitserland gesloten overeenkomst waarbij de munten van deze landen (Belgische frank, Franse frank, Zwitserse frank en Italiaanse lire) aan elkaar gelijk gesteld werden. Later kwamen er onder andere Roemenië en Spanje bij. Aanvankelijk ging de muntunie uit van de dubbele standaard, in 1873 ging zij over op de gouden standaard. In 1914 hield de muntunie feitelijk op te bestaan, in 1925 werd zij officieel ontbonden. De geschiedenis van de Latijnse muntunie is van belang voor de vraag of landen samen één munt kunnen hebben zonder een gemeenschappelijke economische politiek te voeren
[bewerk] Munten
| George I van Griekenland 5 Drachmae 1876 | Léopold II van Belgie 5 Francs 1868 | ||
 |
 |
 |
 |
| Napoléon III van Frankrijk 5 Francs 1868 | Victor Emmanuel II van Italie 5 lire 1874 | ||
 |
 |
 |
 |
