Latina monera unio
El Vikipedio
Ekonomiko > Mono > Latina monera unio
Latina monera unio estiĝis jare 1865 rezulte de interkonsento de Francio, Belgio, Italio kaj Svislando. Grekio ekmembriĝis la union en la jaro 1868. Celo de unio estas tenado de mona dumetalismo (mona sistemo, en kiu funkcion de monoj plenumas oro kaj arĝento). Interkonsento antaŭdifinis liberan stampadon de moneroj de du metaloj en proporcio 1:15,5. Bazaj monaj unuoj de anaj landoj, franko, liro, drakmo estis adekvataj al 0,29 gramoj de pura oro aŭ al 4,5 gramoj de pura arĝento. Alia speco de unio estas, ke emisitaj bankbiletoj estas ŝanĝeblaj kontraŭ oro aŭ arĝento kaj ke naciaj moneroj estas libere cirkulantaj ene de unio.
La unio finis sian ekzistadon jare 1878. Ĉefa kialo de finiĝo estas, ke bazaj principoj, sur kiuj la unio baziĝis, estis rompitaj de preskaŭ ĉiu ano. Alia kialo estas, ke ĉiuj landoj havis siajn proprajn celojn kaj interesojn, do la union mankis unueco de ĉiuj anoj.
La fino de la unio en 1878 ne estas konfirmebla el aliaj vikipedioj, kiuj asertas, ke ankoraŭ en 1889 novaj membroj aliĝis, kaj ke Belgio forlasis la union nur en 1926 kaj svislando cirkuligis la uniajn monerojn ĝis 1927.
[redaktu] Eksteraj ligiloj
http://www.oup.co.uk/pdf/0-19-924366-2.pdf- http://digilander.libero.it/maggioref/latin%20monetary%20union.html
- http://www.herodote.net/histoire12230.htm
[redaktu] Vidu ankaŭ jenon:
