Lornah Kiplagat

Van Wikipedia

Lornah Kiplagat (Nairobi, 1 mei 1974) is van origine een Keniaanse atlete. Sinds 2003 komt de in het Noord-Hollandse Groet woonachtige Kiplagat in atletiekwedstrijden officieel uit voor Nederland.

Kiplagat is een langeafstandsloopster, die zich niet alleen richt op de weg, maar ook actief is op de baan of in het veld.

Inhoud 1 Successen op de weg 2 Keniaanse stelt Nederlandse recordlijst bij 3 Nationaal en internationaal eremetaal 4 Het ene succes na het andere 5 Beste van de wereld 6 Wereldkampioene veldlopen 7 High Altitude Training Centre 8 Persoonlijke records 9 Erelijst 10 Bronnen en referenties 11 Noten 12 Externe links

[bewerk] Successen op de weg

Toen ze nog Keniaanse was zorgde Lornah Kiplagat al voor een opmerkelijke prestatie door als eerste en enige vrouw tot nu toe zowel de Falmouth Road Race (Cape Cod, Massachusetts, Verenigde Staten) als de Peachtree Road Race (Atlanta, Georgia, VS) te winnen. Deze prestatie wist ze drie jaar achter elkaar te bewerkstelligen, in 2000, 2001 en 2002. Inmiddels heeft zij de Falmouth Road Race in totaal nu al vier keer gewonnen en de Peachtree Road Race zelfs vijfmaal, de laatste keer op 4 juli 2006. Tot haar overige overwinningen behoren onder andere de marathons van Amsterdam, Rotterdam, Osaka en Los Angeles, de laatste zelfs tweemaal.

[bewerk] Keniaanse stelt Nederlandse recordlijst bij

In 1999 verhuisde Kiplagat naar Nederland. Vier jaar later, in 2003, ontving zij een Nederlands paspoort, waarna ze voor Nederland kon uitkomen op de grote internationale toernooien. Dat waren dit jaar allereerst de WK in Parijs, waar zij met een vierde plaats op de 10.000 m al dicht bij een podiumplaats kwam. Meer nog dan haar klassering maakte haar eindtijd indruk, want met 30.12,53 verbrijzelde zij het bestaande Nederlandse record met ruim anderhalve minuut! Enkele weken daarvoor had ze in Stockholm ook al het record op de 5.000 m verbeterd, door met 14.56,43 als eerste Nederlandse onder de 15-minutengrens te duiken. Tenslotte ging op 2 november tijdens de New York City Marathon het record van Carla Beurskens eraan, doordat Kiplagat het presteerde om in 2:23.43 over de finish te komen, bijna 3 minuten sneller dan Beurskens in 1987.

Het volgende jaar stond grotendeels in het teken van de Olympische Zomerspelen in Athene, waar Kiplagat opnieuw voor de 10.000 m koos. Ze werd daarin uiteindelijk vijfde. Haar zesde plaats tijdens het WK Veldlopen in de vette Brusselse klei dat jaar verdient trouwens eveneens vermelding.

[bewerk] Nationaal en internationaal eremetaal

In 2005 besloot Kiplagat om dat jaar het baanseizoen en dus ook de WK in Helsinki over te slaan en zich te concentreren op de weg- en veldloopkampioenschappen. Misschien wel juist daardoor werd 2005 een topjaar in haar toch al zo succesvolle atletiekloopbaan. Allereerst werd zij in februari Nederlands kampioene, door bij de nationale kampioenschappen op de weg in Schoorl de 10 km te winnen. Vervolgens won ze in april de Marathon van Rotterdam bij de vrouwen in 2:27.36. De maanden erna zegevierde Kiplagat in diverse sterk bezette, lucratieve wedstrijden in Groot-Brittannië en de Verenigde Staten. Daarna trok zij zich terug in het Canadese plaatsje Boulder om zich voor te bereiden op de WK Halve marathon in oktober en de New York City Marathon in november. Deze onderbreking betaalde zich uit. Voor het eerst wist ze een medaille in de wacht te slepen tijdens een mondiaal kampioenschap: op 2 oktober 2005 veroverde zij bij de WK Halve marathon in het Canadese Edmonton de zilveren plak. Een maand later werd ze in New York echter slechts tiende. “Wegens ademhalingsproblemen miste ik de laatste tien kilometer de kracht om mee te gaan met de kopgroep.” Later bleek dat de medicijnen die zij mocht slikken vanwege een astmatische aandoening, inmiddels hun werking hadden verloren.^[1] De hoge luchtvochtigheid tijdens de marathon deed de rest. Gelukkig was er in december tijdens de EK Veldlopen in Tilburg van enig lichamelijk ongerief geen sprake meer; ze pikte zelfs de gouden medaille in en mocht zich als eerste Nederlandse Europees kampioene veldlopen noemen. Op 7 januari 2006 werd ze dan ook gekozen tot Nederlands atlete van 2005.

[bewerk] Het ene succes na het andere

Ook 2006 begint goed: in haar woonplaats Groet wordt ze andermaal Nederlands kampioene op de 10 km. Na dit succes richt ze zich op het WK veldlopen in Japan in april, waar zij als nieuwbakken Europees veldloopkampioene niet mag ontbreken. En alweer volgt er een groot succes: in Fukuoka behaalt ze achter viervoudig wereldkampioene Tirunesh Dibaba een zilveren medaille. Opnieuw is ze de eerste Nederlandse ooit die een medaille verovert op een dergelijk wereldkampioenschap. Veel tijd om erbij stil te staan heeft Kiplagat niet, want de volgende opgave ligt alweer in het verschiet: kwalificatie voor de 10.000 m tijdens de Europese Kampioenschappen in Göteborg. Zij kiest hiervoor het Nederlands kampioenschap op 25 mei in Vught uit en daar slaagt ze glansrijk: Lornah Kiplagat lapt vrijwel het gehele veld en wordt kampioene in 32.20,37, ruimschoots voldoende voor Göteborg. De maanden erna neemt ze in de Verenigde Staten deel aan verschillende lucratieve stratenraces, die ze bijna allemaal wint. Ze loopt er echter ook een blessure op, die haar hindert in haar voorbereiding voor de EK in Göteborg. Desondanks bepaalt ze er op 8 augustus gedurende het grootste deel van de 10.000 m-race het tempo. Toch kan zij niet verhinderen, dat zij in de laatste ronde door vier concurrentes wordt voorbijgesprint. Lornah wordt in de overigens zeer goede tijd van 30.37,26 teleurgesteld vijfde, al is ze blij dat zij na haar blessure zo snel heeft kunnen lopen.

[bewerk] Beste van de wereld

Daarna trekt Kiplagat zich terug in haar trainingskamp in Kenia om zich voor te bereiden op de volgende opgaven van dat jaar: de Dam tot Damloop in september, het Wereldkampioenschap 20 km op de weg in oktober en natuurlijk de NY City Marathon in november. De resultaten zijn opnieuw meer dan indrukwekkend: bij de Dam tot Damloop verbetert ze haar eigen wereldrecord op de 10 Mijl met 4 seconden tot 50.50 en in het Hongaarse Debrecen verovert ze haar eerste wereldtitel, daarbij en passant het Europese record op de 15 km en het wereldrecord op de 20 km verbeterend tot respectievelijk 47.10 en 1:03.21. In New York tenslotte wordt ze achtste. Nauwelijks verassend staat Lornah Kiplagat aan het einde van 2006 op de eerste plaats van de IAAF-ranglijst; ze mag zich ‘s-werelds beste wegatlete van het jaar noemen. Al met al is 2006 het meest succesvolle jaar in de atletiekcarrière van Lornah Kiplagat. Dat onderkent ook de KNAU, die haar benoemt tot lid van verdienste. Daarbij noemt voorzitter Wim Slootbeek Kiplagat een atlete, die ‘met meer oranje loopt dan vele andere Nederlanders’.^[2]

[bewerk] Wereldkampioene veldlopen

Veel tijd om bij te komen en te genieten van haar successen gunt Lornah Kiplagat zichzelf niet. Er staat haar immers alweer een volgend doel voor ogen: wereldkampioene veldlopen worden in haar geboorteland Kenia. Wederom trekt zij zich ter voorbereiding terug in haar eigen trainingscentrum in Iten, waar zij harder traint dan ooit. Tevens besluit zij om het NK 10 km op de weg in Schoorl dit keer aan zich voorbij te laten gaan. In plaats daarvan test zij haar conditie op 11 februari 2007 tijdens de Keniaanse Crosskampioenschappen in Mombasa, tevens een prima gelegenheid om het parkoers van het WK Veldlopen goed te leren kennen. Onder zeer hete en vochtige omstandigheden wint ze de race over 8 km onbedreigd. Vervolgens neemt zij op 25 februari in Puerto Rico deel aan een 10 km-race, opnieuw onder hete, vochtige omstandigheden met bovendien veel wind. Ook die race wint ze. Kiplagat staat op scherp voor de grote slag in Mombasa, een maand later.

“Dit is het mooiste moment uit m’n sportcarrière. Eentje om kippenvel van te krijgen.”^[3] Zo omschrijft Lornah Kiplagat op 24 maart 2007 haar overwinning bij de vrouwen tijdens het WK Veldlopen in het Keniase Mombasa. Onder snikhete omstandigheden snelt de nieuwbakken Nederlandse in haar geboorteland ten aanschouwen van 30.000 voormalige landgenoten ongenaakbaar naar de overwinning. Acht kilometer lang heeft zij op zo’n superieure wijze het tempo gedicteerd, dat tweevoudig wereldkampioene Tirunesh Dibaba uit Ethiopië als eerste van de achtervolgers op 24 seconden achterstand wordt gezet. Een overwinning kortom om in te lijsten. Vanzelfsprekend werd ook dit nog nooit eerder door een Nederlandse gepresteerd.

Intussen kondigt de volgende opgave zich alweer aan: de Marathon van Londen op 22 april.

[bewerk] High Altitude Training Centre

Al vanaf 1995 vormt Iten, Kenia, de trainingsbasis voor Lornah Kiplagat. Samen met haar man en trainer/manager Pieter Langenhorst runt zij er het sinds eind 2000 gestarte ‘High Altitude Training Centre’. Iten ligt in de beroemde Riftvallei en is vanwege de hoogte (2400 m), de schone lucht en het gelijkmatige klimaat een ideale plek om te trainen en je voor te bereiden op een belangrijk toernooi of kampioenschap. Tegenwoordig biedt het centrum dan ook onderdak aan vele atleten, die gebruik maken van de ideale omstandigheden. Maar nog belangrijker vinden Kiplagat en Langenhorst het om de faciliteiten van het centrum aan te wenden ten behoeve van middelbare scholieren uit Kenia, die er worden klaargestoomd voor een highschoolopleiding in Amerika. Ook worden er door het gedreven echtpaar kansarme, maar talentvolle meisjes uit Kenia geselecteerd, die op hun kosten vier jaar naar een kostschool gaan en van het centrum gebruik kunnen maken, als ze talent hebben. Om dit alles te kunnen realiseren, startte Lornah Kiplagat in februari 2007 haar eigen stichting. En haar zuster Monicah is aangetrokken als manager van het kamp. "Ik vind het mooi om te zien dat de medewerkers in het kamp zich ook redden als Pieter en ik niet in de buurt zijn. Dat maakt me niet alleen gelukkig, maar het geeft me ook een hoop rust.”^[4]

[bewerk] Persoonlijke records

Baan (vanaf 2003)

afstand	tijd	plaats record	datum	extra
3.000 m	8.54,91	Nijmegen	2003
5.000 m	14.56,43	Stockholm	2003	Nederlands record
10.000 m	30.12,53	Parijs	2003	Nederlands record

Weg

afstand	tijd	plaats record	datum	extra
5 km	14.47	Brunssum	2004	Wereldrecord
4 Mijl	19.33	Pretoria	2001
5 Mijl	25.09	Tilburg	1997
10 km	30.32	Atlanta	2002
15 km	47.10	Debrecen	2006	Europees record
10 Mijl	50.50	Zaandam	2006	Wereldrecord
20 km	1:03.21	Debrecen	2006	Wereldrecord
Halve marathon	1:06.43	Lissabon	2001	Niet erkend als WR
25 km	1:24.39	Berlijn	1997
Marathon	2:22.22	Osaka	2003

[bewerk] Erelijst

• Marathon van Los Angeles (1997, 1998)
• Marathon van Amsterdam (1999)
• 20 van Alphen (2001)
• Marathon van Osaka (2002)
• Peachtree Road Race (2000, 2001, 2002, 2005, 2006)
• Falmouth Road Race (2000, 2001, 2002, 2005)
• Halve marathon van Egmond (2003)
• Olympische Spelen 10.000 m: 5e (2004)
• WK halve marathon, Edmonton zilver (2005)
• WK veldlopen zilver (2006)
• Europees kampioenschap veldlopen goud (2005)
• Dam tot Dam loop (2002, 2006)
• 10.000 meter wedstrijd in Tilburg
• 10.000 meter wedstrijd in Glasgow (5 maal)
• WK veldlopen goud (2007)

Bronnen en referenties:

Brink, C. v.d. (2005) Lornah Kiplagat: medailles voor Nederland. Atletiek Magazine nr. 4: KNAU Galema, D. (22-03-’07) Oog voor talent. Dagblad De Telegraaf Knippen, M. (26-03-’07) Als verloren dochter. IJmuider Courant

[bewerk] Noten

[bewerk] Externe links

• Officiële website