Luc Nilis
Van Wikipedia
Luc Gilbert Cyrille Nilis (Hasselt, 25 mei 1967) is een voormalig profvoetballer uit België, die de bijnaam Lucky Luc verwierf.
Luc is de zoon van voormalig voetballer Roger Nilis, die in de jaren 1960 bij Sint-Truiden VV voetbalde. Hij groeide op in Zonhoven.
De eerste club bij wie Luc Nilis zich aansloot, was FC Halveweg Zonhoven. Zijn debuut als profvoetballer maakte Nilis in 1984 in de Belgische tweede klasse bij FC Winterslag. In 1986 volgde een transfer naar RSC Anderlecht, waar hij acht seizoenen zou voetballen. Met Anderlecht werd de aanvaller vier keer landskampioen (1987, 1991, 1993 en 1994), en won hij drie keer de Belgische beker (1988, 1989, 1994). Bij Anderlecht viel hij op door regelmatig te scoren, soms tot drie- of viermaal in één wedstrijd (drie onder meer tegen Grasshoppers Zürich in 1991-1992, HJK Helsinki, Standard Luik en Germinal Ekeren in 1993-1994; vier tegen Charleroi SC in 1993-1994). Nilis verstond ook de gave met beide voeten te scoren, vaak op heel mooie wijze. Onder meer de Nederlandse columnist Jan Mulder uitte daarvoor meermaals zijn bewondering en de Belgische komiek Jacques Vermeire wijdde er zelfs een liedje aan (getiteld Nilis, een cover van Feelings). Soms scoorde hij via de paal (tegen KV Mechelen in 1988-1989 en KV Kortrijk in 1991-1992), andere keren via de kruising (tegen Eendracht Aalst in 1991-1992), nog andere keren met een stifter (tegen Sparta Praag in 1993-1994), dan weer met verre afstandsschoten (tegen KV Mechelen in 1990-1991; tegen FC Porto in 1993-1994). De Gouden Schoen, de trofee die Belgiës beste voetballer volgens sportjournalisten beloont, won Nilis evenwel niet. Dit voelde hij aan als een gebrek aan erkenning in eigen land en daarom besloot hij in 1994 de Belgische landsgrenzen over te steken om bij PSV Eindhoven aan de slag te gaan.
Daar speelde hij zes seizoenen in de Nederlandse eredivisie en werd in deze periode twee keer landskampioen (1997 en 2000), won één keer de Amstelcup (1996) en werd er in 1995 uitgeroepen tot Speler van het Jaar.
Ook bij PSV etaleerde Nilis zijn uitstekende traptechniek in beide voeten. Hij maakte wondermooie doelpunten, zowel op stilstaande fasen als in het gewone spel. Twee van de meest memorabele doelpunten zijn wel die bij FC Volendam - PSV en Leeds United FC - PSV, waar hij samen met Wim Jonk uit een vrije trap-situatie de bal op wonderbaarlijke wijze (Jonk lobt, Nilis trapt) in het doel wist te werken. Andere parels scoorde hij in 1994-1995 tegen Vitesse Arnhem en AFC Ajax en in 1999-2000 tegen Bayern München. Opmerkelijk is overigens dat Nilis, net als eerder bij Anderlecht, ook bij PSV de kaap van de 100 doelpunten rondde.
Na het seizoen 1999/2000 vertrok Nilis naar de Engelse voetbalclub Aston Villa. Voor deze club zou hij, als gevolg van een blessure, slechts drie wedstrijden spelen. Op 9 september 2000, in zijn derde wedstrijd voor Aston Villa, liep Nilis, na een aanvaring met de doelman van Ipswich Town, een dubbele beenbreuk op aan het rechterbeen. Op 24 januari 2001 werd zijn contract met Aston Villa voortijdig verbroken en kwam er een einde aan de carrière van Nilis.
Luc Nilis behaalde 56 selecties voor het Belgisch voetbalelftal waarin hij 10 maal scoorde. Het eerste van die tien doelpunten scoorde hij pas in 1994 tegen Zambia, terwijl hij al sinds 1988 international was. Zijn mooiste goal voor de Rode Duivels was misschien wel diegene die hij in 1997 in Ierland scoorde in de heenwedstrijd van een dubbel barrageduel voor het WK. Nilis was er overigens bij op de WK's van 1994 en 1998 en op het EK in 2000.
Van 2004 tot november 2005 was hij technisch directeur bij K. Beringen-Heusden-Zolder, een ploeg uit de tweede klasse. Sinds februari 2006 is hij terug in functie bij PSV Eindhoven als lid van het scoutingteam.
Op het privé-vlak is Luc Nilis getrouwd met Patsy Vranckx met wie hij drie kinderen heeft: Arne (die bij RC Genk voetbalt), Caro en Jana.
[bewerk] Externe link
- Google Video - Compilatie Luc Nilis
| {{{afb_links}}} | Zie ook: | {{{afb_rechts}}} | {{{afb_groot}}} |
|---|---|---|---|
|
|
