Maurits Coppieters
Van Wikipedia
Maurits Coppieters (Sint-Niklaas, 14 mei 1920 - Deinze, 11 november 2005), oud-verbondscommissaris van de katholieke scouts (VVKS), Belgisch politicus voor de Volksunie, volksvertegenwoordiger (1965-71), senator (1971-1979) en Europees parlementslid (1979-81), was in 1977-79 voorzitter van de Raad van de Nederlandse Cultuurgemeenschap, de voorloper van het Vlaams Parlement. Maurits Coppieters ontplooide zijn politieke carrière bij de Volksunie. In 1996 richtte hij samen met de socialist Norbert De Batselier de beweging het Sienjaal op, met het oog op een bundeling van alle progressieve krachten in Vlaanderen.
Coppieters studeerde geschiedenis en rechten. Tijdens de Tweede Wereldoorlog dook hij als werkweigeraar onder. Hij werd een morele autoriteit in de naoorlogse Vlaamse Beweging. Hij was onder andere een van de heroprichters van de Vlaamse Volksbeweging (VVB), waarvan hij voorzitter werd.
De uitzichtloosheid van de buitenparlementaire actie en de ontgoocheling over de taalwetgeving van 1963 brachten Coppieters in de politiek. Zelfbestuur voor Vlaanderen was voor Coppieters niet los te denken van de vernieuwing van de Vlaamse samenleving. Openheid tegenover de ontwikkelingen in de wereld en het doorbreken van de verzuiling zijn daarvoor een conditio sine qua non. Zijn ‘bevrijdingsnationalisme’ plaatste de Vlaamse Beweging in het ruimere kader van de strijd van de verdrukte volken van de Derde Wereld.
Coppieters droeg rond 1970 in belangrijke mate bij tot de ideologische verruiming van de Volksunie door de organisatie van partijcongressen over politiek pluralisme, de rechten van de vrouw, milieuproblematiek en ontwikkelingssamenwerking. Hij werd het boegbeeld van de progressieve vleugel in de partij.
Ook op de Europese politieke scène liet hij zich niet onbetuigd. In de periode 1979-81 stichtte hij mee de Europese Vrije Alliantie (EVA).
