Nabije Oosten
Van Wikipedia
Het Nabije Oosten is een term die soms wordt gebruikt door archeologen, geografen en historici en in mindere mate door journalisten en verslaggevers om te verwijzen naar het gebied dat de Levant (huidige Israël, Jordanië, Syrië en Libanon), Turkije en Mesopotamië (Irak en oostelijk Syrië) omvat. De alternatieve en binnen politieke en economische contexten meer geaccepteerde term Midden-Oosten wordt niet gebruikt door Nabije Oosten archeologen en historici.
Het Nabije Oosten is als term ontstaan in Europa vanwege de geografische nabijheid. Het kan als zodanig worden gezien als de tegenpool van het Verre Oosten (historisch ook wel gedeeltelijk aangeduid als Oost-Tartarije).
Een alternatieve niet-Eurocentristische benaming is Zuidwest-Azië, hetgeen echter nooit echt in gebruik is geraakt.
Egypte wordt ondanks zijn ligging op het Afrikaanse continent toch vaak gezien als onderdeel van het Nabije Oosten. Dit is mede vanwege zijn relaties met landen en rijken uit het Nabije Oosten door de hele geschiedenis heen.
[bewerk] Zie ook
- Oriënt
- Oude Nabije Oosten
