Olympische Spelen in de Klassieke Oudheid
Van Wikipedia
De Olympische Spelen stammen oorspronkelijk uit de Klassieke Oudheid. In die tijd waren de Olympische Spelen, die om de vier jaar gehouden werden in de Griekse plaats Olympia, de belangrijkste en meest prestigieuze van de vier Panhelleense Spelen.
[bewerk] Oorsprong
De precieze oorsprong van de Olympische Spelen in de Klassieke Oudheid is onbekend, maar verschillende mythen en legenden doen de ronde.
Een hiervan vertelt over de held Herakles die een race zou hebben gewonnen in Olympia en vervolgens bepaalde dat de race elke vier jaar herhaald moest worden. Volgens een andere mythe zouden de Olympische Spelen ingevoerd zijn door de oppergod Zeus nadat hij de Titaan Kronos had verslagen.
Een derde mythe vertelt dat koning Iphitos van Elis (9e eeuw v. Chr.) aan de basis van Olympische Spelen zou hebben gestaan. Hij zou het orakel van Delphi geraadpleegd hebben om te vragen hoe hij zijn onderdanen kon beschermen tegen oorlog. De Pythia zou hem geadviseerd hebben om spelen te organiseren ter verering van de goden. De Spartaanse vijand van Iphitos zou toen besloten hebben om de oorlog te stoppen tijdens de spelen. De Olympische Spelen worden zo genoemd omdat ze werden gehouden in de Oud-Grieks stad Olympia.
[bewerk] Geschiedenis
De Spelen werden gehouden in Olympia in de Griekse landstreek Elis. Olympia was een heilige plaats waar vele tempels, altaren en standbeelden te vinden waren. Er stond onder meer het 12 meter hoge standbeeld van Zeus, dat een van de zeven klassieke wereldwonderen was.
De eerste geschreven bronnen met betrekking tot de Olympische Spelen dateren van 776 v. Chr., hoewel het zeker is dat dit niet de eerste Olympische Spelen ooit gehouden waren. In de begintijd stond er slechts een onderdeel op het programma: een hardloopwedstrijd over de lengte van circa 190 meter.
In de loop der jaren werden steeds meer sportonderdelen toegevoegd: boksen, worstelen, pankration (een combinatie van boksen en worstelen), paardenrennen, verschillende hardloopwedstrijden en de pentatlon, een vijfkamp bestaande uit worstelen, hardlopen, verspringen, speerwerpen en discuswerpen. Het toevoegen van deze onderdelen zorgde ervoor dat de duur van de Olympische Spelen toenam van één dag tot vijf dagen, waarvan er drie werden gebruikt voor de wedstrijden. De andere twee waren bestemd voor religieuze rituelen. Op de laatste dag was er een banket voor alle deelnemers, bestaande uit 100 ossen die waren geofferd op de eerste dag ter ere van Zeus.
De winnaars van de verschillende wedstrijden werden beloond met een olijfkrans en genoten veel aanzien. Beeldhouwers maakten beelden van de winnaars en dichters schreven soms gedichten ter ere van hen.
De Klassieke Olympische Spelen werden verboden in 393 n. Chr. door de Romeinse keizer Theodosius I, omdat hij de Spelen (en de bijbehorende verering van de Griekse goden) zag als een 'heidens' feest dat de verspreiding van het christendom belemmerde.
Vaak wordt beweerd dat tijdens de Olympische Spelen de oorlogen in het Griekenland van de Klassieke Oudheid werden stilgelegd. Dit is niet volledig juist, maar de atleten, die vaak soldaten waren, hadden toestemming om het leger tijdelijk te verlaten om deel te kunnen namen aan de Spelen en hadden de garantie dat zij veilig door vijandelijk gebied konden reizen.
De Spelen waren vrijwel uitsluitend bedoeld voor mannen. Vrouwen mochten alleen deelnemen aan de ruiterevenementen. In 396 v. Chr. en in 392 v. Chr. werden de races met vier paarden gewonnen door een Spartaanse prinses genaamd Cynisca, een zuster van koning Agesilaüs II.
| {{{afb_links}}} | Zie ook: | {{{afb_rechts}}} | {{{afb_groot}}} |
|---|---|---|---|
|
|
