Palmvarens
Van Wikipedia
Palmvarens | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() bladeren en vrouwelijke kegel van Cycas revoluta |
|||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||
|
|||||||||
orde | |||||||||
Cycadales Dumort. |

Palmvarens (Cycadales) zijn een oude groep van zaadplanten die worden gekarakteriseerd door een grote kroon van samengestelde bladeren en een stevige stam. Het zijn groenblijvende, tweehuizige planten met grote, geveerde bladeren. Ze worden soms verward met palmen en varens, maar zijn aan beiden niet verwant. Het zijn naaktzadigen en dus eerder verwant aan de coniferen. Net als coniferen gebruiken ze kegels voor de bloei en zaadzetting. Palmvarens hebben geen echte vruchten.
Palmvarens worden aangetroffen in een groot gedeelte van de tropen en de subtropen in de hele wereld. Ze komen voor in Midden- en Zuid-Amerika (waar de grootste variatie aan soorten voorkomt), Australië, de eilanden in de Grote Oceaan, Japan, China, India, Madagaskar en zuidelijk en tropisch Afrika, waar minimaal 65 soorten voorkomen. Sommige soorten staan er bekend om dat ze kunnen overleven in semi-woestijnklimaten en kunnen groeien in zand of zelfs op rotsen. Ze zijn in staat om te groeien in de volle zon of in de schaduw en sommige soorten zijn tolerant voor zout. Hoewel ze een kleine onderdeel uitmaken van het plantenrijk. Sago wordt gemaakt van deze planten.
Er zijn onderzoeken gepubliceerd waaruit zou blijken dat ze in staat zouden zijn tot stikstoffixatie in samenwerking met een cyanobacterie, die in de wortels leeft. Deze blauwalgen produceren een neurotoxine, bèta-N-methylamino-L-alanine (BMAA) die wordt gevonden in de zaadmantel van palmvarens.
[bewerk] Taxonomie
Er zijn momenteel 305 beschreven soorten, in 10 – 12 geslachten in 2 -3 families (afhankelijk van het taxonomische gezichtspunt).
[bewerk] Zie ook
[bewerk] Externe link
- Cycadales
in P.F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website.
Version 7, May 2006 [and more or less continuously updated since].