Pierre-François Verhulst
Van Wikipedia
Pierre-François Verhulst (Brussel, 28 oktober 1804 - Brussel, 15 februari 1849) was een Belgische wiskundige. Hij studeerde eerst in Brussel, daarna aan de universiteit van Gent, waar hij in drie jaar tijd (1822-1825) zijn doctoraat behaalde. Daarna keerde hij terug naar Brussel. Hij werkte eerst op de getallentheorie maar onder invloed van Adolphe Quételet ging hij zich meer toeleggen op sociale statistiek en demografische analyses.
In 1829 publiceerde Verhulst, samen met Quételet, een vertaling naar het Frans van de Theory of Light van John Herschel. In 1835 werd hij benoemd aan de Université Libre de Bruxelles. In 1840 ging hij doceren aan de Koninklijke Militaire School van Brussel. Het jaar daarna werd hij opgenomen in de Koninklijke Academie van België, dit naar aanleiding van zijn hoofdwerk, Traité des fonctions elliptiques.
Verhulst is bekend omwille van zijn onderzoek naar de wetten die de aangroei van de bevolking (populatie) regelen. Vóór Quételet werd algemeen aangenomen dat de bevolkingsgroei een meetkundige reeks volgde, d.w.z. met een constante factor (de intrinsieke groeisnelheid) toeneemt per jaar. Maar dit veronderstelt dat er onbegrensde groeimogelijkheden zijn (onuitputtelijke voedselbronnen e.d.). In werkelijkheid zijn deze bronnen beperkt en bij groter worden schaarste zal de bevolking steeds langzamer aangroeien, om tenslotte op een maximale waarde uit te komen. Op basis van zijn studie van de evolutie van de bevolkingscijfers leidde Verhulst af dat deze remmende factor evenredig was met het verschil tussen de populatie op een gegeven tijdstip en de maximale populatie. Hij noemde de wiskundige functie die hij aldus afleidde voor het populatieverloop in functie van de tijd, de logistische functie.
Op basis van zijn theorie schatte Verhulst in 1846 de bovengrens van de Belgische bevolking op 9.439.000 eenheden.
De logistische functie van Verhulst wordt tegenwoordig vooral gebruikt in biologische wetenschappen bv. bij de studie van bacteriënpopulaties.
