Sebastiano del Piombo
Van Wikipedia
Sebastiano del Piombo (uitspraak: sābästyä'nō dĕl pyôm'bō) geboren als Sebastiano Luciani (Venetië, circa 1485 - Rome, 21 juni 1547) was een Italiaanse schilder. Zijn portretten worden algemeen geroemd om hun kleuren karakterisering, zoals te zien is de portretten van kardinalen, en de werken als Christoffel Colombus en Doge Andrea Doria.
Sebastiano del Piombo wordt gerekend tot de Venetiaanse school. Hij was een leerling van eerst Giovanni Bellini en later Giorgione, al onder leiding van Bellini werd hij beïnvloed door het werk van Giorgione. Dit is vooral in zijn vroege werk te zien, aan paar van deze werken lijken zo verdacht veel op het werk Giorgione dat ze in het verleden ook wel onder Giorgione's eigen werk werd gerekend. Eén van zijn eerste belangrijke werken is het altaarstuk in de kerk van San Giovanni Crisostomo in zijn geboorteplaats Venetië. Het onderwerp van het altaarstuk is St. Chrysostom en behoort tot één van de stukken die een tijdje gedacht werden van de hand zijn van Giorgione.
Rond 1510 trok del Piombo naar Rome toe. Daar beland in 1511 hij in een groot project, de versiering van de Villa Farnesina onder leiding van Baldassare Peruzzi en werkte daarin samen met onder meer Rafaël. Voor het project schilder hij naast fresco's ook een reeks schilderijen. In Rome raakt ook bevriend met Michelangelo. En werd ook sterk beïnvloed door zijn werken en manier van schilderen. Dit is terug te zien in onder de werken; Opheffing van Lazarus (te zien in het National Gallery van Londen), Martelaarschap van St. Agatha (te zien in het Paleis Pitti, Florence) en Pietà (te zien in Museo Civico van Viterbo).
Op latere leeftijd had hij met Michelangelo ruzie over Michelangelo's werk het "Laatste Oordeel", deze ruzie liep erg hoog op. De vriendschap herstelde nooit, Sebastiano del Piombo overleed in 1547 aan hoge koorts. Volgens sommige kenners was zijn gezondheid in de laatste jaren achteruit gegaan door onder meer de ruzie tussen hem en Michelangelo.
