Slag bij Ane
Van Wikipedia
Vanaf het midden van de 11e eeuw kregen de bisschoppen van Utrecht het land van Groningen, Drenthe en Overijssel in leen van de Duitse keizer. Vooral de vrijheidslievende Drenten waren er niet gelukkig mee dat al hun rechten en vrijheden in handen van de bisschop kwamen en zij daar hoge belastingen voor moesten betalen. De kasteelheren van de Drentse stad Coevorden (aanvankelijk vazallen van de bisschop) werden steeds meer tegenstander van hun Utrechtse 'baas'.
Op 28 juli 1227 ontmoetten de troepen van de bisschop van Utrecht, Otto II van Lippe, een grote groep opstandige Drenten onder Rudolf van Coevorden op een veld in de buurt van het huidige dorp Ane.
De Bisschop was naar deze zuidgrens van Drenthe gegaan om het opstandige Drenthe tot de orde te roepen. Hij had hiervoor een groot aantal krijgsheren opgeroepen, de graven van Zuilen, van Harlaer, van Linschoten, van ter Haer, van Amstel met zijn zonen, Rudolf van Goor, van Twickel, van Veen, Bentinck, Gruter, Diderik, Proost, van Deventer, de Graaf van Gelder, van Arkel, van Bentheim, Bernhard von Horstmar (Duitse roemvolle onderscheiden ridder) en tal van andere edellieden met talrijke benden vazallen versterkt door een aantal krijgsscharen van de Bisschoppen van Munster en Keulen. Dit leger werd door middel van boten over de nabije vecht bevoorraad.
Het Utrechtse leger rukte op langs de Overijsselse Vecht en trof het Drentse "leger", dat aangevoerd werd door Rudolf, enkele kilometers ten zuiden van Coevorden. Volgens sommigen was dit bij Ane vlakbij Gramsbergen, anderen stellen dat de plek van de veldslag iets noordelijker gelegen was, bij het latere Huis ten Klooster, vlak onder Coevorden op de grens tussen Drenthe en Overijssel.
De Drenten die wisten dat zij met hun grotendeels ongeoefende legertje een slag in open veld tegen zo'n zwaar uitgerust leger nooit zouden kunnen winnen, lokten welbewust een gewapend treffen uit in een moerassig gebied genaamd de Mommenriete. De paarden van het bisschoppelijke leger zakten in de zompige grond weg en de ridders met hun zware harnassen konden zich hier niet op eigen kracht uit redden.
Het leger van de Drenten, dat merendeels bestond uit ongeoefend Drents landvolk en bendes (onder leiding van Rudolf met o.a. het leger dat net was teruggekeerd was van het door hen bezette Groningen), waren zelf licht en gewend aan de omstandigheden en wonnen de slag van het zwaarbewapende Bisschopsleger. Vrijwel het gehele Bisschops leger, waaronder De Utrechtse Bisschop Otto II Von Lippe en vele edelen en beruchte krijgsheren werden hierbij gedood.
De opvolger van Otto II, Willebrand van Oldenburg oftewel Wilbrand van Paderborn, riep de Friezen op om samen met hem tegen de opstandige Drenthen te vechten en dit leidde tot de Fries-Drentsche oorlog. Nadat het de Friezen was mislukt luktte het Wilbrand alsnog zijn doel te bereiken en versloeg de Drenten een jaar later bij Peize. Naar aanleiding van de slag bij Ane ommuurde hij de burcht in Hardenberg. Uit erkentelijkheid voor de hulp bij de bouw werd Zwolle stadsrechten verleend.
In 1230 zag Rudolf in dat hij op den duur tegen de Bisschop geen stand zou houden. Hij besloot zich te onderwerpen. De Bisschop ging hierop in en vroeg Rudolf elkaar te ontmoeten in het kasteel van Hardenberg. Rudolf begaf zich samen met zijn vriend Hendrik van Gravesdorp (uit Veldhuizen in Bentheim) naar Hardenberg. In plaats van naar zijn rang en stand te worden ontvangen werd hij gevangen genomen en gemarteld en uiteindelijk vermoord op 25 juli 1230.
In 1967 is bij Ane een monument ter herinnering aan de slag opgericht.
Deze veldslag en de gevolgde tactiek heeft veel overeenkomsten met de Vlaamse Guldensporenslag.
[bewerk] Slachtoffers
- Graaf Gerhart van Gelder (gewond)
- Gijselbert, heer van Amstel, Bisschoppelijke Dedingsman in 1225
- Otto van der Lippe, Bisschop van Utrecht
- Diderick van der Lippe, Bisschop van Munster en Proost van Deventer en Oldenzaal
- Gerhart van der Lippe, Bisschop van Bremen (broer)
- De Heer van Arkel (en zijn neef)
- Berend van Horstmar, Kruisridder
- Gerhart, Graaf van Goor, Banierdrager van het Sticht Utrecht
- Diderick, Graaf van Cleve
- Baldewijn, Graaf van Bentheim
- Engelbert, Heer van Groningen (Dedingsman van de Bisschop van Utrecht)
- Egbert, Amptman van Groningen
