Startbaan
Van Wikipedia
Een startbaan is een vlakke, brede strook land bij een vliegveld waarvan vliegtuigen gebruik kunnen maken bij het opstijgen en het landen. Een startbaan is in principe hetzelfde als een landingsbaan hoewel op grote, drukke vliegvelden soms sommige banen uitsluitend voor starten of landen worden gebruikt.
De lengte van de startbaan moet voldoende zijn om het vliegtuig vanaf stilstand genoeg vaart te kunnen laten maken om op te kunnen stijgen, of bij het landen voldoende remweg te bieden.
Start- en landingsbanen kunnen onder andere een toplaag hebben van:
- gras
- beton
- asfalt
- in zeldzame gevallen staalplaten (op Twentynine Palms EAF)
Om bij de communicatie tussen de piloten en de luchtverkeersleiding vergissingen uit te sluiten, heeft elke startbaan twee aanduidingen: één voor elke richting waarin de baan gebruikt kan worden. Die aanduiding staat met grote letters op het begin van de startbaan aangegeven. De aanduiding bestaat uit de eerste twee cijfers van de koers waarin de baan gebruikt wordt. Een startbaan die van oost naar west loopt zal bij aanvliegen vanuit het oosten gezien (koers 270°) de aanduiding 27 hebben en vanuit het westen gezien (koers 90°) de aanduiding 09. Bij grotere vliegvelden liggen vaak twee banen parallel. De linkerbaan krijgt dan het achtervoegsel L ("left"), de rechter baan het achtervoegsel R ("right"). Een eventuele derde baan krijgt het achtervoegsel C ("center"). Vier parallelle banen krijgen paarsgewijs een nummer met de aanduiding Left en Right, dus als voorbeeld: 18L, 18R, 19L, 19R.
Wanneer een baan wordt afgesloten voor commercieel vliegverkeer (definitief of vanwege onderhoud) wordt de aanduiding vervangen door een kruis ("X").
De aan- en afvoer'wegen' naar de startbanen heten taxibanen en zijn gemarkeerd met blauwe lichten.
