Superreus
Van Wikipedia
Een superreus is de aanduiding voor de helderste soort min of meer stabiele sterren (supernova's zijn nog veel helderder, maar die zijn niet stabiel: het zijn exploderende sterren).
De absolute helderheid van superreuzen bedraagt maximaal –9, dat wil zeggen 300.000 keer zo lichtsterk als de zon. De allerhelderste superreuzen noemt men ook wel hyperreus. Wanneer een ster een superreus is, wordt dat in het spectrum aangegeven met een c of, verfijnder, met aanduidingen als Ia–0 (extreem heldere superreus), Ia (heldere superreus), Ib (zwakkere superreus) of II ("heldere reus": overgang naar reuzensterren).
Superreuzen komen in alle spectraalklassen voor, van blauwe en hete O-type sterren tot rode en koele M-sterren. Het zijn zeer zware sterren, met een massa van tien tot misschien honderd zonsmassa's. De middellijn van blauwe superreuzen is ongeveer 20 à 30 keer zo groot als die van de zon. Rode superreuzen hebben, omdat hun temperatuur lager is, een groter oppervlak nodig om dezelfde hoeveelheid energie uit te kunnen stralen; hun middellijn is daardoor groter, enkele honderden malen die van de zon.
Superreuzen zijn erg zeldzaam, maar doordat ze zoveel licht uitstralen zijn ze op grote afstanden nog zichtbaar. Sommige superreuzen behoren daardoor, ondanks hun enorme afstanden, tot de schijnbaar helderste sterren aan de hemel: vijf van de twintig helderste sterren aan de hemel zijn superreuzen, namelijk Canopus op 313 lichtjaar afstand, Rigel op 770 lichtjaar, Betelgeuze op 430 lichtjaar, Antares op 600 lichtjaar, en Deneb op ongeveer 2000 lichtjaar.
