The Lodger
Van Wikipedia
The Lodger: A Story of the London Fog | |
---|---|
Regie | Alfred Hitchcock |
Script | Eliot Stannard (scenario) Marie Belloc Lowndes (roman) |
Hoofdrollen | Marie Ault Ivor Novello Reginald Gardiner |
Uitgebracht | 1926 of 1927 |
Genre | Thriller |
Lengte | 75 minuten |
Taal | - |
Land | Verenigd Koninkrijk |
IMDb-profiel | |
|
The Lodger, of voluit The Lodger: A Story of the London Fog (De kamerhuurder: Een verhaal uit de mist van Londen), is een speelfilm van regisseur Alfred Hitchcock uit 1926 of 1927.[1] Het is zijn derde film en wordt vaak genoemd, ook door hemzelf, als de eerste 'Hitchcockfilm'. Het is gebaseerd op het boek met dezelfde titel van de Engelse schrijfster Marie Belloc Lowndes uit 1912.[2] Hitchcock besloot tot het maken van de film mede door het zien van haar toneelbewerking Who Is He?. Dat is geen geringe vraag want haar inspiratie was Jack the Ripper.
In de film speelt de destijds befaamde en populaire acteur Ivor Novello (1893 – 1951) de rol van Jonathan Drew, een nieuwe kamerhuurder in het pension aan huis van Mr. en Mrs. Bunting. Wanneer een seriemoordenaar de slechtverlichte straten van Londen terroriseert, verdenken zijn huisgenoten hem. De plot (zoals verdachtmaking door een groep) en de visuele effecten (zoals met schaduw en dieptewerking) vertonen al de meeste kenmerken van wat typische 'Hitchcock suspense' wordt genoemd, een tergende spanning, en wordt daarom gezien als de eerste Hitchcockfilm, zijn eerste echte thriller. Het is een zwart-wit film zonder geluid van 75 minuten. De film was een eerste commercieel succes voor de studio's van Gainsborough Pictures, en trok eind jaren 1920 volle zalen.[3] Bij de ontknoping aan het eind wijkt Hitchcock af van de verhaallijn in het boek. De vraag of Drew de dader is, who is he, blijft onbeantwoord.[4]
[bewerk] Cameo
Een 'cameo appearance' was een van Hitchcock's handelsmerken. Zijn eerste cameo is te zien circa vijf minuten na aanvang van The Lodger, als figurant zittend aan een bureau, deels met zijn rug naar de camera, in de redactieruimte van een krant.
Er wordt gezegd dat deze rolverdeling geenszins gepland stond, maar dat hij eenvoudigweg niet genoeg mensen beschikbaar had om de juiste filmische sfeer weer te geven en dus maar zelf voor de camera stapte, maar dat is niet bevestigd. Hij is te zien in al zijn volgende films. Er zijn geen uitzonderingen bekend.
[bewerk] Remakes
De film is inmiddels drie keer nagemaakt, door Maurice Elvey in 1932,[5] ook met Ivor Novello (als Michel Angeloff) en de eerste versie met geluid, en in Hollywood door John Brahm in 1944[6] en als Man in the Attic door Hugo Fregonese in 1953.[7] Deze film is nog altijd mono en zwart-wit, en is ondanks de afwijkende titel een tamelijk letterlijke hervertelling van de film uit '44, waaraan Belloc Lowndes bijdroeg als co-auteur van het screenplay.
In 2008 verschijnt een remake onder de originele titel van David Ondaatje, die tekende voor zowel het screenplay als de regie. Deze film bevindt zich momenteel in de fase van post-productie.[8]
The Lodger wordt door velen beschouwd als een pijler onder de cinematografie.
[bewerk] Noten
- ↑ IMDB.com: The Lodger (1927)
- ↑ Worldwideschool.org: The Lodger online (1912)
- ↑ Cinemademerde.com: Movie essays: The Lodger (2006)
- ↑ 1000misspenthours.com: Reviews: The Lodger
- ↑ IMDB.com: The Lodger (1932)
- ↑ IMDB.com: The Lodger (1944)
- ↑ IMDB.com: Man in the Attic (1953)
- ↑ IMDB.com: The Lodger (2008)