Theo Maassen
Van Wikipedia
Theodorus Wilhelmus (Theo) Maassen (Oegstgeest, 8 december 1966), is een Nederlands cabaretier. Hij groeide op in het Brabantse Zijtaart. Momenteel woont hij in Eindhoven. Maassen heeft vijf avondvullende shows op zijn naam staan, werkte mee aan het radioprogramma Mannen van de Radio, regisseerde en filmde de documentaire ‘De onterechte kampioen’ en werd bekend van de rap 'Doodsbedreiging'. Ook speelde hij in het toneelstuk 'De sterfscène'.
De cabaretier wordt geroemd om zijn vernieuwende invulling van het geëngageerde cabaret. De Volkskrant vond in juli 2006 Maassen een verademing ten opzichte van de rest van het Nederlandse cabaretlandschap en noemde hem in september van dat jaar een "Kunstenaar onder de cabaretiers". Het Prins Bernhard Cultuurfonds noemde hem in 2006 "de grootste kleinkunstenaar van Nederland".
Maassen is ook enkele malen buiten zijn normale werk in de aandacht geweest. Zo stal hij ooit de UEFA-Cup uit het PSV-stadion en is hij soms als verdediger van het vrije woord te zien. In 2004 was hij een van de Zomergasten van de VPRO.
Inhoud |
[bewerk] Televisie
In de televisieserie Mevrouw de minister speelde hij de rol van Roel en hij had een gastrol in de televisieserie Dunya en Desie. In 2004 was hij bij Joost Zwagerman te gast in Zomergasten. In 2006 speelde Maassen een rol in de televisieserie Waltz en een rolletje in de remake van de serie 't Schaep met de 5 Pooten.
[bewerk] Radio
Theo Maassen heeft meerdere malen voor zijn collega Hans Teeuwen ingevallen bij de Mannen van de Radio samen met Pieter Bouwman.
[bewerk] Muziek
In 2004 nam Maassen het nummer Doodsbedreiging op. Aanleiding voor het opnemen van dat nummer waren rapteksten van de groep Den Haag Connection met daarin doodsbedreigingen aan het adres van Ayaan Hirsi Ali. De leden van DHC waren hiervoor gearresteerd.
Met Doodsbedreiging daagt Maassen de politie uit hem te arresteren wegens bedreiging met de dood. Hij laat niet alleen Ayaan Hirsi Ali (volgens Maassen "een zwarte moslimteef") in het lied de revue passeren, ook krijgen onder anderen Jan-Peter Balkenende, Jan Mulder en Dick Advocaat ervanlangs.
Maassen beweert dat hij met de tekst niet zou pleiten voor het daadwerkelijk doden van bekende mensen (zoals kort daarna wel gebeurde bij Ayaan Hirsi Ali's geestverwant Theo van Gogh), maar voor de vrijheid van meningsuiting. Dat zou blijken uit de laatste strofe van de tekst:
-
- "Het uiten van je mening
- Is het allerhoogste goed
- Dat is juist iets wat haat ontlaadt
- En niet wat woede voedt"
Maar meteen daarna gaat hij verder met:
-
- "En spreek me nou niet tegen, lul
- Want dat pik ik niet
- Dan is de loop van m'n revolver
- Het laatste wat je ziet"
Waarna het geluid van enkele schoten te horen is.
In februari 2007 verscheen het carnavalsnummer Lauwe pis. Het nummer werd opgenomen samen met De Kapotte Kontjes. De B-kant van de single is de Lala-versie van het nummer Lauwe pis. Het nummer was eerder te horen in het programma 'Tegen beter weten in'. In het carnavalsweekend bereikte de plaat de eerste plaats in de Single Top 100.
| Singles met hitnoteringen in de Nederlandse Top 40 | |||||
| Titel | Datum van release |
Datum van binnenkomst |
Hoogste positie |
Aantal weken |
Opmerkingen |
|---|---|---|---|---|---|
| Doodsbedreiging | 2004 | 7-8-2004 | 28 | 3 | |
| Lauwe pis | 2007 | 10-2-2007 | 1 | 6 | met De Kapotte Kontjes |
[bewerk] Prijzen
In 1990 won Maassen het Rotterdams cabaretfestival Cameretten. Tevens kreeg hij in dat jaar de publieksprijs van dit festival. Het juryrapport noemde Maassen destijds echter geen groot talent. Hij won de prijs "bij gebrek aan beter", aldus de jury. 2
Op 2 oktober 2006 werd bekend dat Maassen de Prijs van de Kritiek kreeg van de Kring van Nederlandse Theatercritici. Het juryrapport noemt de cabaretier 'na de hegemonie van Freek de Jonge en Youp van 't Hek de enige solist die met diepgang en humor een avond kan boeien en het publiek aan het denken kan zetten'.
Op 6 november 2006 nam Theo Maassen de Prins Bernhard Cultuurfonds Theater Prijs in ontvangst. Hij kreeg de prijs, bestaande uit 50.000 euro, voor zijn "gedurfde combinatie van Theater en Cabaret". De jury noemt Maassen "de grootste kleinkunstenaar van dit moment in Nederland". De jury zei over Maassen in De Volkskrant: ‘Terwijl veel theatermakers een vinger aan de pols van de tijd houden, draait Maassen de pols bijna om. Hij doet pijn, pijnigt de tijd en de toeschouwer, en zet de geest hardhandig in werking.’
Op 19 november 2006 won Maassen de poelifinario voor het indrukwekkendste programma van het seizoen. De prijs werd uitgereikt in De Kleine Komedie in Amsterdam.
[bewerk] Programma's
- 2006: Tegen Beter Weten In
- 2002: Functioneel naakt
- 1998: Ruwe pit
Het Algemeen Dagblad over deze voorstelling: 'Dankzij Maassens meedogenloze zelfkritiek is Ruwe Pit een voorstelling geworden die dit seizoen door de concurrentie nog maar moeilijk kan worden overtroffen'
- 1996: Neuk het systeem
- 1994: Bepaalde dingen
[bewerk] Films
Hij heeft enkele rollen gespeeld in verschillende Nederlandse films:
- 2007: Dunya en Desie in Marokko als Jeff
- 2006: Waltz als Bruno Waltz
- 2006: Nachtrit in bijrolletje als passagier van een taxi
- 2006: Zwartboek als Baret
- 2004: Amazones als Achilles
- 2003: De onterechte kampioen als zichzelf (tevens regisseur en producer)
- 2003: Kees de jongen als Vader Bakels
- 2003: Interview als Theo
- 2003: www.eenzaam.nl (televisiefilm) als Marcel
- 2001: Minoes als Tibbe
- 2001: Adriaans plaag (korte film) als handelaar Benedikt
- 2001: AmnesiA als Wouter
