Toverdrank
Van Wikipedia
Een toverdrank is een vloeibaar medicijn of vergif dat gedronken moet worden om uitwerking te hebben.
In legendes is een toverdrank een brouwsel dat gebruikt wordt om mensen te genezen, beheksen of vergiftigen, gemaakt door een heks of tovenaar. Een voorbeeld is de liefdesdrank die in het verhaal van Tristan en Isolde een rol speelt. Het brouwen van toverdranken maakte deel uit van de alchemie.
Gedurende de 19e eeuw werden verschillende soorten toverdrank verkocht door rondreizende oplichters en kwakzalvers, die claimden dat de drankjes hielpen tegen verschillende ziekten en pijnen. Deze dranken bevatten vaak ingedrienten die wij nu als giftig beschouwen.
Toverdranken komen veelvuldig voor in de literatuur. Zo leert Harry Potter in de boekenserie van J.K. Rowling het brouwen van toverdranken van Severus Sneep, waarbij Potter zowel aan de activiteit als aan de docent een hekel heeft. Sneep is een van de tegenspelers van Potter, waarbij hij symbool staat voor het legendarische slechte karakter van toverdranken. In de stripboekenreeks Asterix en Obelix is de toverdrank echter bij uitstek een positief element voor de hoofdrolspelers, die hun onmetelijke kracht ontlenen aan een door de druide Panoramix gebrouwen drank.
In Role playing games komen toverdranken vaak voor als helende elementen. De toverdranken in het polulaire Final Fantasy leidden in Japan tot het op te markt brengen van een drankje genaamd Potion (toverdrank), door de makers van het spel.
