Vacuümextractor
Van Wikipedia
De vacuümextractor is een medisch hulpmiddel om een bevalling te bespoedigen. Het apparaat bestaat uit een elektrisch aangedreven pomp die via een luchtdichte rubberslang verbonden is met een metalen zuignap. De vorm van de zuignap herinnert aan een ouderwetse douchekop, maar dan zonder gaatjes.
Het mechanisme van dit verloskundig instrument is heel eenvoudig. De bedoeling is dat de cup stevig tegen de schedelhuid aankomt te zitten. Meestal doet het inbrengen van de cup bij een goede ontspanning weinig pijn. Doet het wel pijn, kan het duiden op de aanwezigheid van een stukje schedewand dat tussen de rand van de cup is klemgeraakt. Bij een wee moet men meepersen, terwijl de arts zachtjes aan de cup trekt. Als het hoofdje dan naar buiten is gekomen, wordt de cup afgenomen.
Onder invloed van de sterke druk die er in het geboortekanaal op wordt uitgeoefend, is de vorm van het hoofd van een ongeboren baby vaak niet helemaal rond. Bovendien is de schedel behaard, nat en met slijm bedekt. Daardoor gebeurt het weleens dat de zuignap loslaat. De dokter brengt de zuignap dan nog eens aan, en pas indien ook deze ingreep mislukt gaat men over tot het gebruiken van de verlostang of een keizersnede.
Een vacuümextractor blijft een ingreep. Men spreekt in een dergelijk geval ook wel van een kunstverlossing. De dokter zal alleen ingrijpen in het natuurlijke proces dat de bevalling is, als het echt niet anders kan. Het is echter niet zo dat vandaag de dag de dokter pas grijpt naar de vacuümpomp of de verlostang als de situatie eigenlijk al kritiek is. Het doel van de moderne verloskundige instrumenten is in de eerste plaats te voorkomen dat de situatie kritiek wordt.
Sommige artsen zweren bij de tang en zullen daar dan ook de meeste ervaring in hebben. Anderen werken liever met de vacuümextractor. In de Verenigde Staten bijvoorbeeld, worden meer kinderen met de tang gehaald, terwijl de meest Europese artsen de voorkeur geven aan een vacuümverlossing.
