Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Lengadocian (dialècte) ({{{Lenga}}})
Parlat en :	França
Regions :	Miègjorn Pirenèus, Lengadòc Rosselhon, Auvèrnha
Parlat per :	prèp de 2 milions (1990) personas
Classament :	?ena mai parlada
Tipologia :	SVO Sillabica
Familha lingüistica :	-  Lengas indoeuropèas     -  Lengas italicas        -  Lengas romanicas           -  Lengas italo-occidentalas              -  Lengas ibero-romanicas                 -   occitano-roman                    -  Occitan                       -  Lengadocian
Estatut oficial
Lenga oficiala de :	-
Acadèmia :	Conselh de la Lenga Occitana
ISO 639-1	oc
ISO 639-2 (B)	oci
ISO 639-2 (T)	lnc(en)
Mòstra:	Article primièr de la Declaracion dels Dreches de l'Òme Article 1 Totes los èssers umans naisson liures e egals en dignitat e en dreches. Son dotats de rason e de consciéncia e se devon comportar los unes amb los autres dins un esperit de fraternitat.
Veire tanben : L (lenga viventa) – lenga, lista de lengas

Lo lengadocian es lo dialècte occitan parlat sus una granda part del Lengadòc istoric (fòra lo Velai, lo nòrd del Vivarés e la region de Nimes) e dins lo sud d'Auvèrnha.

Sas caracteristicas màgers son, se prenèm pas en compte mantun parlar periferic :

• lo manten de las oclusivas finalas: cantat [kanˈtat] (en provençal : [kãnˈta])

• lo manten de la -s finala: los òmes [luˈzɔmes] (en provençal : [lejˈzɔme])

• la casuda de la -n finala: occitan [utsiˈta] (en provençal : [usiˈtãn])

• la non-palatalizacion dels grops CA e GA: cantar, gal (en auvernhàs : chantar, jal)

• lo manten de la -l finala non vocalisada : provençal (en provençal : provençau)

Aquelas caracteristicas son pas jamai exclusivas e son partejadas amb un o mantun dialècte, çò que ne fa un dialècte a l'encòp central e conservador. Es per aquò que d'unes vòlon far l'estandardizacion de l'occitan (occitan larg) a partir d'aqueste dialècte. Domergue Sumien, dins sa tèsi de novembre 2004, prepausa una estandardizacion pluricentrica per que concernisca pas mai que lo lengadocian e respècte los divèrses centres de l'espaci occitan.

Somari 1 Los parlars del lengadocian 1.1 Parlars meridionals 1.1.1 Parlar central 1.1.2 Tolosan 1.1.3 Foissenc 1.1.4 Donasanenc 1.1.5 Narbonés 1.2 Parlars orientals 1.2.1 Besierenc 1.2.2 Montpelhierenc 1.2.3 Cevenòl 1.3 Parlars septentrionals 1.3.1 Roergat 1.3.2 Gavaldanés 1.3.3 Orlhagués 1.3.4 Bas-vivarés 1.4 Parlars occidentals 1.4.1 Agenés 1.4.2 Carcinòl 1.4.3 Albigés 1.4.4 Sarladés 1.5 Veire tanben 1.5.1 Ligams intèrnes 1.5.2 Ligams extèrns

[Modificar] Los parlars del lengadocian

Aquela classificacion dels jos-dialèctes del lengadocian es la de Loís Alibèrt amb d'ajusts (bas-vivarés e sarladés). D'autras classificacions son possibles.

[Modificar] Parlars meridionals

[Modificar] Parlar central

[Modificar] Tolosan

[Modificar] Foissenc

[Modificar] Donasanenc

[Modificar] Narbonés

[Modificar] Parlars orientals

[Modificar] Besierenc

[Modificar] Montpelhierenc

[Modificar] Cevenòl

[Modificar] Parlars septentrionals

[Modificar] Roergat

[Modificar] Gavaldanés

[Modificar] Orlhagués

[Modificar] Bas-vivarés

[Modificar] Parlars occidentals

[Modificar] Agenés

[Modificar] Carcinòl

[Modificar] Albigés

[Modificar] Sarladés

[Modificar] Veire tanben

[Modificar] Ligams intèrnes

• Occitània
• lingüistica
  • diccionari de las lengas
    • lengas per familha
      • lengas indo-europencas
        • lengas romanicas
          • lenga d'òc
• Lengadòc

[Modificar] Ligams extèrns

• Declaracion dels Dreches de l'Òme en lengadocian