Żupa krakowska
Z Wikipedii
Żupa krakowska, to przedsiębiorstwo, powstałe pod koniec XIII wieku, w skład którego wchodziła żupa w Wieliczce (Kopalnia soli Wieliczka) i żupa w Bochni (Kopalnia soli Bochnia), wraz z warzelniami. Przedsiębiorstwem zarządzał żupnik mianowany przez króla. Pierwszym żupnikiem tej saliny został w 1368 bankier żydowski Lewko. Przedsiębiorstwo działało przez blisko 500 lat, aż do pierwszego rozbioru Polski (1772), bez większych zmian organizacyjnych. Okres rozkwitu żupy krakowskiej przypadał od XVI wieku do połowy XVII wieku. W okresie tym tylko w żupie w Wieliczce pracowało ok. 2000 górników, a wydobycie przekraczało 30 000 ton soli. Żupa krakowska była największym w dawnej Rzeczypospolitej zakładem przemysłowym i jednym z największych w Europie. Po pierwszym rozbiorze Polski doszło do podziału na dwie oddzielne kopalnie soli w Wieliczce i Bochni.
