1 Dywizja Kawalerii (USA)
Z Wikipedii
Amerykańska 1 Dywizja Kawalerii (ang. U.S. 1st Cavalry Division) jest jedną z dywizji Armii Stanów Zjednoczonych. Pomimo nazwy, która jest pozostałością historyczną, jest jedną z sześciu tzw. dywizji ciężkich (pancerno-zmechanizowanych), składających się z piechoty zmechanizowanej, artylerii, broni pancernej i dużej ilości helikopterów.
Dywizja stacjonuje w Fort Hood w stanie Teksas.
[edytuj] Historia
Dywyzja została utworzona w 1921 z wcześniej istniejących odziałów kawalerii, których tradycja sięga do 1855. Przez pierwsze lata swojego istnienia jej głównym zadaniem było patrolowanie dzikich obszarów przy granicy z Meksykiem. Po wybuchu II wojny światowej szybko stało się jasne że na nowoczesnym polu walki nie ma już miejsca dla kawalerii konnej. Tak więc w lutym 1943 dywizja utraciła swoje konie, a jej oddziały kawalerii zostały przekształcone w oddziały piechoty. Przez resztę wojny walczyła jako dywizja piechoty, choć zachowała swój odrębny schemat organizacyjny.
Dywizja została przewieziona do Australii w lecie, 1943, następnie walczyła na obszarze południowo-zachodniego Pacyfiku, na Nowej Gwinei i Filipinach. Od 1945 do końca wojny walczyła na Luzonie. Po wojnie została wysłana do Japonii jako część amerykańskich wojsk okupacyjnych.
Po wybuchu wojny koreańskiej w 1950 dywizja została wysłana na Półwysep Koreański i walczyła tam do stycznia, 1952. Następnie wróciła do Japonii, by niedługo potem, w 1957 ponownie wrócić do Korei, gdzie stacjonowała do 1965.
W latach 60-tych dywizja została przekształcona w dywizję aeromobilną. Jej głównym środkiem lokomocji na polu walki stały się helikoptery. Dywizja zyskała nową nazwę 1st Cavalry Division (Airmobile) (potocznie 1st Air Cavalry Division). Była w dużej mierze jednostką eksperymentalną, gdyż taktyka działań jednostek aeromobilnych nie była jeszcze dopracowana.
W lipcu 1965 dywizja została wysłana do południowego Wietnamu by wziąć udział w wojnie wietnamskiej. Dywizja jako całość walczyła w tej wojnie nieprzerwanie do 1971, a jedna z jej brygad została w Wietnamie aż do 1972 i była wśród ostatnich jednostek amerykańskich wycofanych z tego kraju.
Od czasu swojego powrotu z Wietnamu dywizja stacjonuje w kontynentalnych Stanach Zjednoczonych. We wczesnych latach 70-tych była ponownie przekształcona w jednostkę doświadczalną. Ostatecznie jednak, w 1975, została przekształcona w dywizję ciężką (pancerno-zmechanizowaną), którą jest do dzisiaj.
W 1990, po inwazji Kuwejtu przez Irak, dywizja została wysłana do Arabii Saudyjskiej. skąd wzięła udział w wojnie w Zatoce Perskiej. Ponieważ dywizja miała ówczas tylko dwie brygady (zamiast standardowych trzech), pozostała w rezerwie przez większą część wojny i weszła do akcji tylko w ostatnich jej godzinach.
W pierwszych miesiącach 2004 dywizja została wysłana do Iraku, gdzie służyła w wojskach stabilizacyjnych do kwietnia 2005. Podczas swojego pobytu w Iraku straciła 165 zabitych, a około 1500 jej żołnierzy odniosło rany.
Dywizja została ponownie wysłana do Iraku pod koniec 2006. Obecnie stacjonuje ok. 15 kilometrów na północny zachód od Bagdadu
