2 Pułk Strzelców Podhalańskich
Z Wikipedii
2 Pułk Strzelców Podhalańskich wchodził w skład 22 Dywizji Piechoty Górskiej, stacjonował do 1939 roku w Sanoku.
Spis treści |
[edytuj] Historia jednostki
Formowanie rozpoczęto 31 października 1918 na bazie batalionu zapasowego austriackiego 32 Pułku Obrony Krajowej. Następnie oddział ten został przemianowany na 2 Pułk Strzelców Podhalańskich. 9 grudnia 1918 utworzony został I batalion. II batalion powstał w połowie grudnia w Bochni a III wiosną 1919 w Nowym Targu. Kolejni dowódcy płk Stanisław Wróblewski, gen. Gustaw Truskolaski, płk Dłużnikiewicz, płk Zygmunt Csadek i ostatni płk Stefan Szlaszewski.
[edytuj] Szlak bojowy
13 grudnia 1918, I batalion pod dowództwem por. Karola Matzenauera udał się na front ukraiński i przeszedł "chrzest bojowy" opodal wsi Krościenko nad Strwiążem, II batalion po pobycie na Spiszu w połowie stycznia 1919 udał się również na front ukraiński. III batalion został skierowany na granicę czeską. Wiosną 1920 Pułk połączył wszystkie bataliony i wszedł w skład 1 Brygady Górskiej. W 1920 roku Pułk wziął udział w "wyprawie kijowskiej". W czasie odwrotu bronił Brześcia na Bugiem, a w kontrofensywie sierpniowej zdobył Kock, Łuków, Siedlce i 23 sierpnia wszedł do Białegostoku.
Szlak bojowy zakończł pod Kuźnicą 23 września.
[edytuj] Wojna obronna
W 1939 Pułk w składzie macierzystej dywizji miał przydział mobilizacyjny do Armii Łódź, następnie od 28 sierpnia 1939 przydzielony do Odwodu Naczelnego Wodza. W dniu 3 września 1939 Pułk wraz z całą 22 Dywizją Piechoty Górskiej zajął pozycje obronne w rejonie Olkusza na linii Klucze-Bolesław. Następnie w nocy 4 września rozpoczyna odwrót przez Wolbrom, Działoszyce, Skalbmierz nad rzekę Nidę. Pierwszą walkę stoczył pod Mękarzowicami na rzeką Nidą 7 września 1939.
[edytuj] Insygnia pułkowe
Wzór i regulamin odznaki zatwierdzono Dz. Rozk. MSWojsk. nr 32 poz. 312 z 16 października 1929. Odznaka o wymiarach 37x37 mm w kształcie krzyża greckiego o łamanych ramionach (swastyka) z granatową obwódką z okrągłą tarczą emaliowana na biało. Była nadawana zgodnie z zasadami ustalonymi przez Ministerstwo Spraw Wojskowych w 1928 roku. W dniu 15 lipca 1923 pułk otrzymuje sztandar, który osobiście wręczył gen. Lucjan Żeligowski. Orle pióra przy czapkach pułków podhalańskich stosuje się od czasu bitwy pod Kuźnicą. sztandar pułku znajduje się od roku 1966 w Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie.
[edytuj] Odtworzenie pułku w ramach AK
W wyniku przeprowadzania akcji odtwarzania przedwojennych jednostek wojskowych Komenda Obwodu Sanok postawiła za cel odbudowanie 2 Pułku Strzelców Podhalańskich w sile 1500 ludzi, gotowych na rozkaz przystąpić do walki powstańczej. W tym celu końcem maja 1943 powołano na terenie obwodu 10 placówek, oznaczonych cyframi rzymskimi od I do X.
[edytuj] Tradycje
Z pozostałych po II wojnie światowej oddziałów podhalańskich do chwili obecnej tradycje jednostek górskich kontynuuje powołana w 1994 21 Brygada Strzelców Podhalańskich.
Święto 21. BSP: 26 maja.
[edytuj] Zobacz też
