Kock

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Współrzędne: 51°39' N 022°27' E

Kock

Herb Kocka

Gmina
- rodzaj

Kock
miejsko-wiejska

Prawa miejskie

1417

Burmistrz

Powierzchnia

16,79 km²

Położenie

51° 39' N
22° 27' E

Liczba mieszkańców (2004)
- liczba ludności
- gęstość

3509
209 os./km²

Strefa numeracyjna
(do 2005)

Kod pocztowy

21-150

Tablice rejestracyjne

LLB

Położenie na mapie Polski

Kock

TERC10
(TERYT)

3060908064

Urząd miejski³

ul. Krasickiego 27
21-150 Kock
tel. 81 859-10-05; faks 81 859-10-59
(e-mail)

Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

Strona internetowa miasta

Kock to miasto w woj. lubelskim, w powiecie lubartowskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Kock, położone w Pradolinie Wieprza. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do starego woj. lubelskiego.

Według danych z 31 grudnia 2004, miasto miało 3509 mieszkańców. Stopa bezrobocia wynosi 21% (2004).

[edytuj] Nazwa

Pojawia się w notatkach z 1258 roku jako Cocsk. W XV wieku używana jest nazwa Kocsko (Koczsko w 1427 roku). W 1787 roku nazwa miasta zostaje zapisana jako Kocko. Od XIX wieku używa się formy dzisiejszej. Nazwa została utworzona od rdzenia kot- lub koc-, przy pomocy przyrostka -ьsko. Taki sam rdzeń istnieje także w nazwie Kociewie. Istnieją dwie hipotezy dotyczące pochodzenia nazwy:

możliwe że pochodzi ona od nazwy osobowej Kot. Co oznaczałoby, że nazwa miasta pochodzi od osoby o przezwisku Kot, prawdopodobnie właściciela miasta.
rdzeń pochodzi od nazwy rośliny kocanka, co może oznaczać osadę położoną wśród mokradeł^[1]

[edytuj] Historia

Najstarsze ślady pierwszego osadnictwa w okolicy datowane są na 5000 lat p.n.e., odnaleziono także późniejsze ślady różnych kultur. Pierwszą stałą osadę na terenie obecnego Kocka datuje się na X wiek.W roku 1417 król Władysław Jagiełło, przychylając się do prośby biskupa płockiego Jakuba, wydał przywilej lokacyjny dla Kocka jako wsi dziedzicznej. Ten przywilej potwierdził syn Jagiełły - Władysław Warneńczyk w 1443 roku, w Budzie. W 1518 roku miasto zostało własnością hetmana wielkiego koronnego i wojewody sandomierskiego - Mikołaja Firleja z Dąbrowicy. Rodzina Firlejów rządziła Kockiem aż do II połowy wieku XVII. Za ich rządów miasteczko stało się znanym ośrodkiem reformacyjnym. Około 1750 roku Kock stał się własnością księżnej Anny z Sapiehów Jabłonowskiej, która przysłużyła się miastu dokonując jego gruntownej przebudowy przez m.in. wyznaczenie rynku. Ufundowała ratusz, kościół i pałac wg. projektu Szymona Bogumiła Zuga. Po jej śmierci Kock przejęli bankierzy warszawscy - wierzyciele. Znaną postacią społeczności żydowskiej Kocka był cadyk Mendel Morgenstern, twórcy tzw. chasydyzmu kockiego (lata 1834-1859). W tym okresie, do Kocka schodziły się liczne żydowskie pielgrzymki. W wieku XIX ludność brała czynny udział w powstaniach narodowych, za co miasto od roku 1870 zostało pozbawione praw miejskich. Odzyskało je dopiero w 1915 roku. Po I wojnie światowej miasto nie rozwijało się zbyt intensywnie. W roku 1927 w mieście wybuchł wielki pożar. Dużą część mieszkańców miasta stanowiła ludność żydowska. W kampanii wrześniowej w okolicach Kocka działała Samodzielna Grupa Operacyjna "Polesie" pod dowództwem gen. Franciszka Kleeberga, a pod samym miastem stoczona została ostatnia bitwa tej kampanii - starcie SGO Polesie z niemiecką 13. DP Zmot, w dniach 2-5 października 1939 roku.Okupacja przyniosła masową deportację żydowskich mieszkańców do obozów zagłady (głównie do Treblinki). W Kocku, i w jego najbliższych okolicach działał ruch oporu. Partyzanci Armii Krajowej przeprowadzili w czasie trwania okupacji niemieckiej wiele akcji dywersyjno-sabotażowych. Wyzwolenie miasta nastąpiło 22 lipca 1944 roku, kiedy to batalion 27 Wołyńskiej Dywizji AK, pod dowództwem por. K. Filipowicza, wkroczył do miasta. Wobec licznych prób sowietyzacji Kocka, 1 maja 1945 roku, oddział M. Bernaciaka "Orlika" zajął miasto i doprowadził do zlikwidowania niektórych członków PPR. Obecnie Kock jest niewielkim ośrodkiem usługowym i edukacyjnym działającym na rzecz rolniczej okolicy. W mieście zlokalizowane są drobne zakłady z branży stolarskiej, metalowej i przetwórstwa rolno-spożywczego. W okolicy znajdują się stawy hodowlane.

Kock - centrum miasta

[edytuj] Zabytki

Kościół parafialny pw. Wniebowzięcia NMP z 1779-82, barokowy, wg projektu Szymona Zuga
Kaplica cmentarna pw. Św. Michała Archanioła
Dom Cadyka, zwany również "rabinówką"; mieszkał tam w XIX wieku znany cadyk żydowski - Mendel Morgerstern. Obecnie miejsce odwiedzane przez wycieczki z całego świata.
Cmentarz żydowski - XVIII w.
Cmentarz wojskowy z grobem gen. Franciszka Kleeberga (zmarł w 1941 w niewoli niemieckiej), którego prochy sprowadzono w 1969.
Ruiny pałacu Firlejów
Pałac klacysystyczny księżnej Anny z Sapiehów Jabłonowskiej - wybudowany na bazie dawnego pałacu Firlejów. Przebudową zajął się Szymon Bogumił Zug w 1770 roku, otoczony parkiem geometryczno-krajobrazowym. Obecnie pałac jest siedzibą Bilbioteki Gminnej oraz Domu Pomocy Społecznej.

[edytuj] Ciekawostka

Powiedzenie leży jak Berek pod Kockiem odnosi się do śmierci pułkownika ułanów żydowskich Berka Joselewicza, który zginął tu w bitwie z Austriakami w 1809.