47 Ursae Majoris b
Z Wikipedii
| 47 Ursae Majoris b | |
| Parametry orbity | |
| Półoś wielka (a) | 2,09 j.a. |
| Ekscentryczność (e) | 0.061 ± 0,014 |
| Okres orbitalny (P) | 2 y 359 ± 3 d |
| Inklinacja (i) | ?° |
| Długość perycentrum π |
172° |
| Epoch (τ) | 2 453 622 JD |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Masa | >2,54 MJ |
| Promień | ? RJ |
| Gęstość | ? kg/m³ |
| Temperatura | ? K |
| Odkrycie | |
| Odkrywcy | Butler, Marcy |
| Data | 1996 |
47 Ursae Majoris b, planeta pozasłoneczna orbitująca gwiazdę 47 Ursae Majoris.
Po odkryciu pierwszej planety pozasłonecznej w okolicy gwiazdy podobnej do Słońca, 51 Pegasi b, astronomowie Geoffrey Marcy i Paul Butler przeszukiwali swoje dane zgromadzone podczas obserwacji planet pozasłonecznych i szybko odkryli dwie kolejne, 47 Ursae Majoris b oraz 70 Virginis b.
47 Ursae Majoris b jest gazowym olbrzymem, o masie 2,5 razy większej niż Jowisz. Jego odległość od głównej gwiazdy jest większa niż odległość Marsa od Słońca. Orbita planety jest prawie kołowa jak w przypadku gazowych olbrzymów w naszym Układzie Słonecznym.
Księżyce planety, jeśli jakiekolwiek istnieją, są prawdopodobnie zbyt zimne, aby mogło na nich istnieć życie, chyba że pod powierzchnią występują oceany, podobnie jak na księżycu Jowisza - Europie. Z drugiej strony, planeta jest wciąż dosyć blisko gwiazdy głównej, której to wpływ grawitacji mógł uniemożliwić rozwój życia na każdej z planet tego systemu, podobnych do Ziemi.
