Abu Nidal
Z Wikipedii
Abu Nidal (pseudonim znaczy "Ojciec Walki") (ur. 1937 w Jaffie, zm. 19 sierpnia 2002 w Bagdadzie) - terrorysta palestyński - przywódca organizacji Fatah-Rada Rewolucyjna.
Urodził się w Jaffie w 1937 roku jako Sabri al Banna. Działalność terrorystyczną rozpoczął na początku lat 70. w Jordanii, u boku OWP i Jasera Arafata. Po masakrze na olimpiadzie Monachium postanowił działać na własną rękę jako przywódca Fatah-Rady Rewolucyjnej. Jego organizacja, działająca we wszystkich krajach Europy Zachodniej, dokonała ponad stu zamachów w czasie których zabiła kilkaset osób. W latach 70. i 80. był jednym z najbardziej poszukiwanych terrorystów świata. Najdalej idące skutki polityczne miał zamach na ambasadora Izraela w Londynie Szlomo Argowa 3 czerwca 1982 roku. Zamach stał się dla Izraela pretekstem, by trzy dni później w odwecie wkroczyć do Libanu.
Jak wielu innych terrorystów Abu Nidal cieszył się w przeszłości opieką krajów komunistycznych, przede wszystkim Rumunii i Węgier. W latach 1980-1984 mieszkał w Polsce. W Polsce działała jego firma SAS, która zajmowała się handlem bronią. Zlikwidowano ją w 1987 roku na żądanie Amerykanów.
Według USA kontakty między grupą Abu Nidala i władzami polskimi datują się od końca lat 70. Polska rozdawała stypendia studenckie członkom jego grupy.
W czasie wojny iracko-irańskiej terrorysta zbił małą fortunę. Kupował broń od Polaków i Bułgarów, a następnie sprzedawał ją kilka razy drożej Irakowi i Iranowi.
19 sierpnia 2002 Abu Nidal zginął w niewyjaśnionych okolicznościach w swoim mieszkaniu w Bagdadzie podczas próby aresztowania. Nie jest jasne czy popełnił samobójstwo, czy został zamordowany przez służby specjalne.
