Albatros D.V
Z Wikipedii
Albatros D.V | |
Dane podstawowe | |
Państwo | Niemcy |
Wytwórnia | Albatros Flugzeugwerke GmbH |
Typ | myśliwiec |
Konstrukcja | mieszana głównie drewniana, dwupłatowiec |
Załoga | 1 pilot |
Historia | |
Dane techniczne | |
Napęd | 1 × Mercedes DIIIa, rzędowy |
Moc | 180 KM |
Wymiary | |
Rozpiętość | 9,04 m |
Długość | 7,33 m |
Wysokość | 2,70 m |
Masa | |
Własna | 687 kg |
Startowa | 937 kg |
Osiągi | |
Prędkość max. | 187 km/h |
Prędkość wznoszenia | 4.35 minut na pułap 1000 m |
Pułap | 3000 m |
Długotrwałość lotu | 2 godziny |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
2 karabiny maszynowe LMG 08/15 kal. 7,92 mm |
Albatros D.V – niemiecki dwupłatowy samolot myśliwski zaprojektowany i zbudowany w niemieckiej wytwórni Albatros-Werke GmbH w Berlinie.
[edytuj] Historia
Następca modelu D.III. Zmieniono w nim głównie konstrukcję kadłuba (o owalnym przekroju). Zmieniono kształt steru kierunku na zaokrąglony – taki jak w samolotach D.III produkcji OAW. Inaczej rozwiązano również konstrukcję napędu lotek. Zmiany były więc niewielkie. Nowy samolot był lżejszy od swojego poprzednika. Niestety, nie była to udana konstrukcja. Najpoważniejszą wadą było urywanie się dolnego płata. Próbowano temu zaradzić budując mocniejszą wersję D.Va, jednak tej wady nie wyeliminowano aż do końca wojny; mimo to do stycznia 1918 r. zbudowano 900 Albatrosów D.V i aż 1612 Albatrosów D.Va. Na samolocie D.V latał m.in. Manfred von Richthofen, jednak miał on o tej maszynie nie najlepsze zdanie.
[edytuj] Użycie samolotu w lotnictwie polskim
Po zakończeniu I wojny światowej samoloty Albatros D.V były używane w nowo powstałym lotnictwie polskim.