Aleksander Dobry
Z Wikipedii
Aleksander Dobry rum. Alexandru cel Bun (ur. 1375-1380, zm. 1432) - wojewoda i hospodar Mołdawii 1400-1432.
Był synem Romana I i jego żony Anastazji.
W 1400 Mircza Stary obalił wojewodę mołdawskiego Jugę i osadził w jego miejsce Aleksandra.
Aleksander w czasie swych rządów podniósł zrujnowaną gospodarkę kraju, wydając przywileje handlowe kupcom ze Lwowa (1408) i Krakowa (1409), czym przyczynił się do rozkwitu handlu czarnomorskiego. Rozbudował porty w Kilii i Białogrodzie, które w tym okresie były jedynymi portami morskimi Polski.
W polityce zagranicznej oparł się na sojuszu z Polską i Wołoszczyzną przeciwko Węgrom. 12 marca 1402 uznał się wasalem króla Polski Władysława Jagiełły, a 1 sierpnia 1404 złożył mu hołd lenny w Kamieńcu Podolskim. W czasie bitwy pod Grunwaldem w 1410 stał na czele hufców posiłkowych mołdawskich. W 1422 pomagał armii polskiej w oblężeniu Malborka.
W 1431, wobec braku polskiej pomocy w wojnie z Turcją wypowiedział stosunek lenny wobec Polski i zaatakował Pokucie.
[edytuj] Małżeństwa i potomstwo
Aleksander Dobry był czterokrotnie żonaty. Jego żonami były:
- poślubiona w 1393 lub 1394 Małgorzata z Lasoncz (de Losoth), córka Stefana, wojewody siedmiogrodzkiego,
- poślubiona ok. 1408 Anna Neacşa,
- poślubiona w 1419 Ryngałła, z którą się rozwiódł w 1421
- poślubiona po 1420 Maria.
Z drugiego małżeństwa pochodził syn Eliasz.
[edytuj] Bibliografia
- Demel J., Historia Rumunii, wyd. 2, Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk – Łódź 1986, s. 119.
- Tęgowski J., Powiązania genealogiczne wojewodów mołdawskich Bogdanowiczów z domem Giedyminowiczów w XIV-XV wieku, "Genealogia. Studia i materiały historyczne", t. 3, 1993.
Poprzednik Juga |
hospodar Mołdawii 1400-1432 |
Następca Eliasz |