Aleksander VIII
Z Wikipedii
| Aleksander VIII | |
 |
|
| Herb | |
 |
|
| Imię łacińskie | Alessandro PP.VIII |
| Data wyboru | 6 października 1689 |
| Imię i nazwisko | Pietro Vito Ottoboni |
| Urodzony | 22 kwietnia 1610 |
| Zmarł | 1 lutego 1691 |
Pietro Vito Ottoboni (ur. 22 kwietnia 1610 w Wenecji, zm. 1 lutego 1691 w Rzymie), włoski duchowny katolicki, od 1689 papież Aleksander VIII.
Jego ojciec Marco Ottoboni był kanclerzem Republiki Weneckiej. Studiował na uniwersytecie w Padwie, gdzie obronił doktorat obojga praw. W okresie pontyfikatu Urbana VIII przybył do Rzymu i rozpoczął pracę w Kurii Rzymskiej. Pełnił szereg funkcji - był gubernatorem miast Terni, Rieti, Citta di Castello i Spoleto, referendarzem Trybunału Sygnatury Apostolskiej, audytorem trybunału Roty Rzymskiej.
19 lutego 1652 został mianowany kardynałem przez Innocentego X, otrzymał tytuł prezbitera S. Salvatore in Lauro. W grudniu 1652 mianowany został biskupem Brescii (w czerwcu 1664 zrezygnował z biskupstwa). Po powrocie do Rzymu współpracował z kolejnymi papieżami (Klemensem IX i Innocentym XI), był m.in. sekretarzem Św. Oficjum (dawnej inkwizycji). W 1681 został podniesiony do godności kardynała-biskupa Sabina, później był kardynałem-biskupem Frascati, wreszcie Porto e Santa Rufina (jednocześnie zastępca dziekana Kolegium Kardynalskiego).
6 października 1689 został wybrany na następcę papieża Innocentego XI. W konklawe uczestniczyli specjalni wysłannicy króla Francji i cesarza Austrii, ale wybrano kardynała Ottoboniego niezależnie od ich wpływów. Nowy papież, który przyjął imię Aleksandra VIII, liczył już 78 lat i uchodził za człowieka światowego, co odróżniało go od znanego z ascetycznego trybu życia poprzednika. 16 października 1689 Aleksander VIII został koronowany.
W czasie krótkigo pontyfikatu papież przywrócił praktykę nepotyzmu. Wśród mianowanych przez niego kardynałów znaleźli się bratanek i stryjeczny wnuk. Jednocześnie zdobył popularność wśród mieszkańców Państwa Papieskiego dzięki redukcji podatków i obniżce cen żywności. Opór wywołała natomiast decyzja Aleksandra o finansowaniu pomocy zbrojnej dla ojczyzny papieża - Wenecji.
W kwestiach religijnych papież występował przeciwko jansenizmowi. W sprawach zagranicznych szukał porozumienia z królem Francji Ludwikiem XIV, przyjmując m.in. odrzuconego wcześniej przez Innocentego XI ambasadora francuskiego. Papież zgodził się także na nominację kardynalską biskupa de Forbin-Jansona, który wcześniej brał udział w antypapieskim zgromadzeniu gallikańskim. Nie doszło jednak do pełnego porozumienia w kwestii nominacji biskupich; schorowany papież pół roku przed śmiercią podpisał bullę Inter multiplices, w której potępił uchwały gallikańskie z 1682 oraz wszelkie przejawy aktywności królewskiej wymierzone w papiestwo.
Aleksander VIII zmarł na początku lutego 1691 i został pochowany w Bazylice Św. Piotra.
Źródła:
- Richard P. McBrien, Leksykon papieży. Pontyfikaty od Piotra Apostoła do Jana Pawła II, Warszawa 2003
- internetowy słownik biograficzny kardynałów Salvadora Mirandy
|
|
