Alkierz
Z Wikipedii
Alkierz (niem. Erkier) – izba narożna, kwadratowa lub prostokątna, wydzielona w bryle budynku lub dobudowana do niego, wystająca przed lico, przykryta osobnym dachem.
Alkierz powstał z przekształcenia narożnych baszt średniowiecznych zamków warownych na początku XVI w. Charakterystyczny dla polskich dworków z XVI-XIX w. i pałaców z XVII w.
Określenie to odnosi się także do:
- izb mieszkalnych w dworach i pałacach, często sytuowanych w narożach budynku, pełniących rolę sypialni, garderoby
- izb mieszkalnych w karczmach
- w budownictwie wiejskim reprezentacyjna izba, sypialnia. W niektórych regionach pomieszczenie w chatach wiejskich przeznaczone do przechowywania ziarna (szafarnia)
Zobacz też: przegląd zagadnień z zakresu architektury.
