Alojzy Hübner
Z Wikipedii
Alojzy Hübner (ur. 27 października 1880 w Koślinku koło Tucholi, zm. 2 maja 1922 w Tucholi) - ksiądz katolicki, współzałożyciel polskich pallotynów.
Ksiądz Alojzy Hübner urodził się w 1880 w Koślinku koło Tucholi w diecezji chełmińskiej. Do pallotynów wstąpił w Masio we Włoszech. Studia filozoficzno-teologiczne odbył na Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie. Ks. Hübner święcenia kapłańskie otrzymał 7 czerwca 1907. Przez ks. Maksymiliana Kugelmanna, generała pallotynów, został przydzielony do pomocy ks. Alojzemu Majewskiemu w przeszczepianiu pallotynów na ziemie polskie. W 1908 został mistrzem nowicjatu w Antoniówce, a potem w Bochni. Obowiązki te pełnił przez dziewięć lat. W czasie I wojny światowej wraz z nowicjuszami zamieszkał w klasztorze benedyktyńskim w czeskiej Pradze. W 1917 został wcielony do armii pruskiej jako kapelan i sanitariusz.
Ks. Alojzy Hübner zmarł na gruźlicę płuc w Tucholi w wieku 42 lat. Po ekshumacji, jego ciało spoczęło na cmentarzu pallotyńskim w Wadowicach.
[edytuj] Bibliografia
- Augustyn Urban, Ci, którzy przeszli. Wybitniejsi Pallotyni Polscy, Ząbkowice Śląskie 1976, s. 15-33. - maszynopis
- Augustyn Urban, Krystyna Wiązecka, Pionierzy Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego w Polsce. Ks. Alojzy Majewski i jego pierwsi współpracownicy, Warszawa 1991, s. 116-128.
