Antypapież Nowacjan
Z Wikipedii
Nowacjan, antypapież w czasie: marzec 251 - 258.
Po śmierci papieża Fabiana przez 10 lat kościołem rzadziła hierarchia kościelna, a jej rzecznikiem był kapłan Nowacjan. Trwały bowiem prześladowania i było trudno zwołać biskupów, by wybrali następnego Biskupa Rzymu. Gdy w końcu biskupi się zebrali, wybrali Korneliusza ku rozczarowaniu Nowacjana. Nowacjan przekupił trzech biskupów włoskich, by wyświęcili go na biskupa i używając swych wpływów starał się o poparcie biskupów, by w nim uznali Głowę Kościoła.
Nowacjan i jego zwolennicy sprzeciwiali się ponownemu przyjmowaniu do wspólnoty apostatów oraz głosili surowy ideał świętości. Wykluczali ze swych szeregów tych, którzy byli w stanie grzechu ciężkiego. Wątpili we władzę Kościoła do odpuszczania grzechów.
Na synodzie w 251 te poglądy zostały potępione, a Nowacjan i jego zwolennicy ekskomunikowani.
Biskupi Rzymu, za których pontyfikatu Nowacjan był antypapieżem
| Lata pontyfikatu | Papież |
| marzec 251 - czerwiec 253 | św. Korneliusz |
| 25 czerwca 253 - 5 marca 254 | św. Lucjusz I |
| 12 maja 254 - 2 sierpnia 257 | św. Stefan I |
| 30 sierpnia 257 - 6 sierpnia 258 | św. Sekstus II |
[edytuj] Zobacz też:
| Poprzednik Hipolit |
 |
antypapież 251-258 |
|
Następca Feliks II |
