Armata przeciwlotniczna ZU-23-2
Z Wikipedii
ZU-23-2 - radziecka podwójnie sprzężona armata przeciwlotnicza.
[edytuj] Opis
ZU-23-2 powstał w Związku Radzieckim w 1960 roku. Przeznaczony jest do zwalczana celów nisko lecących w odległości do 2,5km. Może również razić lekko opancerzone jednostki naziemne lub siłę żywą. Wykorzystywany jest do bezpośredniej osłony wojsk i ważnych obiektów przed atakiem z powietrza. Broń jest używana przez wszystkie kraje byłego Układu Warszawskiego (z wyjątkiem Czechosłowacji) i inne państwa niegdyś współpracujące z ZSRR.
[edytuj] Działanie
Broń działa na zasadzie odprowadzania części gazów prochowych przez boczne otwory w lufach. Amunicja dosyłana jest taśmowo z dwóch skrzyń, z których każda ma pojemność 50 pocisków. Celowanie odbywa się za pomocą przyrządów optyczno-mechanicznych ZAP-23. Lufy są szybkowymienne (wymiana trwa ok. 14sek)
ZU-23-2 może być przewożony za pomocą różnych nośników, np.: samochodów ciężarowych URAL-357 lub STAR-266. W przypadku przewożenia na pojazdach ciężarowych, armacie odczepia się koła, a samochodom zdejmuje się ściany skrzyni załadunkowej.
Do strzelania wykorzystuje się amunicję API-T oraz HEI-T. W Polskich zakładach ZM Mesko powstały nowe typy amunicji: APDS-T i FAPDS-T.
