Artur Rapaport
Z Wikipedii
Artur Rapaport (ur. 12 marca 1889 we Lwowie, zm. 13 sierpnia 1937 w Skolem), polski filolog klasyczny, nauczyciel gimnazjalny.
Pochodził z rodziny żydowskiej. W latach 1899-1907 uczęszczał do Gimnazjum im. Franciszka Józefa we Lwowie, następnie studiował na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Lwowskiego, m.in. pod kierunkiem Bronisława Kruczkiewicza, Tadeusza Sinki i Stanisława Witkowskiego. W 1913 obronił na Uniwersytecie Lwowskim doktorat na podstawie rozprawy Novi Testamenti Graeci verba recipiantne praefixa vim perfectivae actionis necne (opublikowanej we Lwowie w 1924 w serii "Studia Leopolitana"). Egzamin nauczycielski zdał w 1912; był nauczycielem w VI gimnazjum we Lwowie (1912-1919), następnie w II Gimnazjum im. Karola Szajnochy.
Od 1926 był członkiem Komisji Filologicznej Polskiej Akademii Umiejętności, od 1930 członkiem przybranym Towarzystwa Naukowego we Lwowie; działał w Polskim Towarzystwie Filologicznym. W ogłaszanych publikacjach (także pod kryptonimem A. R.) zajmował się dorobkiem pisarzy klasycznych (Platona, Ksenofonta, Liwiusza), opracował kilka wyborów dla potrzeb gimnazjów (m.in. Iliadę Homera, 1927; Wybór z pism Platona, 1927; Dzieje rzymskie Liwiusza, 1925). Współpracował z "Eos", "Muzeum", "Kwartalnikiem Klasycznym" i innymi czasopismami. Przełożył m.in. dzieła Ksenofonta Wyprawa Cyrusa (1924) i Sympozjon oraz wybór z pism (1929).
Źródła:
- Rościsław Skręt, Artur Rapaport, w: Polski Słownik Biograficzny, tom XXX, 1987
